Uit vanoggend se Trouw is daar die volgende berig oor die strooptogte en vernielery in Engeland, met 'n paar interessante reaksies van lesers aan die einde van die artikel.
Dit is opvallend hoe woedend mense in Engeland op die stelery en geroof van jong kinders reageer. Die mense wat so fel reageer kom uit dieselfde groepe as die diewe en vernielers.
Die reaksies is egter ook ingestel op regmaak en herstel van die beskadigde en bemorste plekke in stede. Die beeld op die televisie gister van 'n groot groep mense wat met besems in die lug 'n optog hou om die buurte te gaan opruim, laat my dink aan die Noorse skare's wat na die moorde in Oslo met rose in die lug gewys het hoe 'n mens oordeel oor vernietiging en minagting van lewe. Dit het my ook laat dink aan al die mense in ons eie land wat na die xenofobiese aanvalle uit hulle pad gegaan het om uit te reik na die slagoffers.
Dit is opvallend hoe woedend mense in Engeland op die stelery en geroof van jong kinders reageer. Die mense wat so fel reageer kom uit dieselfde groepe as die diewe en vernielers.
Die reaksies is egter ook ingestel op regmaak en herstel van die beskadigde en bemorste plekke in stede. Die beeld op die televisie gister van 'n groot groep mense wat met besems in die lug 'n optog hou om die buurte te gaan opruim, laat my dink aan die Noorse skare's wat na die moorde in Oslo met rose in die lug gewys het hoe 'n mens oordeel oor vernietiging en minagting van lewe. Dit het my ook laat dink aan al die mense in ons eie land wat na die xenofobiese aanvalle uit hulle pad gegaan het om uit te reik na die slagoffers.
Die skade in Engeland, maar ook die diep vrae wat nou gevra word oor 'n samelewing waarin die vernietiging so 'n onvoorstelbare omvang aanneem dat dit mense aan bomaanvalle uit die Tweede Wereldoorlog herinner, is 'n wekroep aan leiers in ons land om meer as ooit te werk aan 'n samelewing met waardes van omgee, stryd teen armoede, verset teen gierigheid, 'n opvoeding van kwaliteit vir almal en veral om nie geweld te vergoeilik of aan te stook nie.
Engeland en Noorweë is twee van die voorste lande in die wêreld. As dit by hulle so onder die room van die samelewing, die jongmense, gaan, moet leiers in ons land dubbel waaksaam wees. Dit geld nie net leiers in die parlement nie. Gemeenskappe se raadslede, kerkleiers, skoolpersoneel, sakelui en organsisasies moet oor hierdie dinge kan praat - en begin nadink oor wat die diepere behoeftes van mense is. Ook op spiritualiteitsvlak. Dit is immers veral op plaaslike vlak dat gemeenskappe gevorm word.
Hier is die artikel uit Trouw:
Hier is die artikel uit Trouw:
Overeenkomsten, maar vooral verschillen met Britse rellen jaren 80
Marco Visser − 09/08/11, 18:07
Uitgebrande panden als stille getuigen van rellen in Londen. © epa
Het zijn dezelfde Molotovcocktails als in de jaren tachtig, toen Engeland eveneens gebukt ging onder grootschalige rellen in diverse steden. Het is hetzelfde beeld van vlammen in de nacht. Alleen dragen de relschoppers van nu capuchons in plaats van wollen mutsen en stoffen baretten.
De observatie is afkomstig van schrijver Alex Wheatle, die in 1981 de rassenrellen in Brixton van dichtbij meemaakte. Hij ziet meer overeenkomsten. De economische crisis, de uitzichtloze situatie van jongeren en bezuinigingen op de publieke dienstverlening.
Verschillen zijn er ook. De schaal waarop de rellen in de jaren 80 plaatsvonden was veel groter. Zeven mensen kwamen om het leven, er vielen honderden gewonden en de schade liep, omgerekend naar nu, in de miljarden euro's, schrijft de Britse journalist Paul Vallely in The Indepentent. "Er was (in de jaren 80, red) ook meer planning; de rellen van dit weekend werden op goed geluk geregisseerd via Twitter, maar in de jaren 80 ging aan de montage van barricadematerialen en grote aantallen benzinebommen een serieuze voorbereiding vooraf."
In The Guardian beschrijft Wheatle hoe de rellen in de jaren 80 voortkwamen uit de woede onder de zwarte bevolking over racistisch optreden van de politie. De scherpste kantjes zijn er inmiddels af, maar de relatie tussen de, vaak gekleurde, jongeren en de politie blijft slecht. Nog altijd sterven er arrestanten en mensen die onder toezicht van agenten stonden onder niet opgehelderde omstandigheden. De dood van Mark Duggan, waarmee rellen begonnen, is volgens Wheatle de laatste in een lange rij onopgeloste zaken. Reden genoeg om een statement te maken tegen het politieoptreden, maar Wheatle vindt bij de relschoppers geen enkel teken van een politiek motief.
De rellen van nu lijken meer op opportunistisch plunderen om het juiste merk vitaminepreparaten weg te halen bij een drogist. Iets dat volgens Vallely past bij het 'baldadige materialistische consumentisme' van deze tijd. "Dit is rellen-ontmoet-winkelen. Het voelt niet, zoals een getuige het omschrijft, als een 'schreeuw vanuit het hart van het getto' maar als een mogelijkheid om leuke nieuwe sportschoenen te krijgen". Geen wanhoop, maar decadentie, besluit Vallely.
Verschillen zijn er ook. De schaal waarop de rellen in de jaren 80 plaatsvonden was veel groter. Zeven mensen kwamen om het leven, er vielen honderden gewonden en de schade liep, omgerekend naar nu, in de miljarden euro's, schrijft de Britse journalist Paul Vallely in The Indepentent. "Er was (in de jaren 80, red) ook meer planning; de rellen van dit weekend werden op goed geluk geregisseerd via Twitter, maar in de jaren 80 ging aan de montage van barricadematerialen en grote aantallen benzinebommen een serieuze voorbereiding vooraf."
In The Guardian beschrijft Wheatle hoe de rellen in de jaren 80 voortkwamen uit de woede onder de zwarte bevolking over racistisch optreden van de politie. De scherpste kantjes zijn er inmiddels af, maar de relatie tussen de, vaak gekleurde, jongeren en de politie blijft slecht. Nog altijd sterven er arrestanten en mensen die onder toezicht van agenten stonden onder niet opgehelderde omstandigheden. De dood van Mark Duggan, waarmee rellen begonnen, is volgens Wheatle de laatste in een lange rij onopgeloste zaken. Reden genoeg om een statement te maken tegen het politieoptreden, maar Wheatle vindt bij de relschoppers geen enkel teken van een politiek motief.
De rellen van nu lijken meer op opportunistisch plunderen om het juiste merk vitaminepreparaten weg te halen bij een drogist. Iets dat volgens Vallely past bij het 'baldadige materialistische consumentisme' van deze tijd. "Dit is rellen-ontmoet-winkelen. Het voelt niet, zoals een getuige het omschrijft, als een 'schreeuw vanuit het hart van het getto' maar als een mogelijkheid om leuke nieuwe sportschoenen te krijgen". Geen wanhoop, maar decadentie, besluit Vallely.
Deel jouw mening met de andere bezoekers
MaiMai
Grab what you can, any way possible. Hoezo een reflectie van de huidige politiek-maatschappelijke stroming; niet alleen in het VK maar in de gehele Westerse wereld. Ditmaal geen door linkse bewegingen opgezette betogingen, gelijk de jaren 70 en 80, maar impulsief gemanifesteerde geweldsuitbarstingen die een uitlaatklep vormen voor frustratie, minderwaardigheidscomplexen en maatschappelijke ellende.
09/08/11 21:01
Jef in Brussel
De schade is zo groot omdat de brandweer vaak niet opdaagt. Een brand wordt normalerwijze beperkt tot één huis, hier brandt telkens een heel blok af. Ook van bewoners of winkelpersoneel geen spoor, behalve een zwarte dame die haar kleurgenoten de huid volscheldt.
09/08/11 16:37
lsbz
Een quote uit de Telegraaf: "Op de vraag van de verslaggeefster waarom de plunderaars zich richten tegen lokale winkeliers, antwoorden de meisjes: "Omdat ze rijk zijn. En we willen de rijken laten zien dat we doen waar we zin in hebben". Dat duidt op meer ideologische motivatie dan uit dit artikel naar voren komt.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.