Vas hou

 Jy het dit 'n lang ruk terug geskryf. 

In jou netjiese, noukeurige, geduldige drukskrif. Die aanhaling:

"The nameless and unsearchable one, silent and yet near... God, who when he comes to us out of his own self in grace, just cannot be mistaken for anything else." 

Op die eerste bladsy van jou nuwe aantekeningboek. So wou jy begin... 

Net die aanhaling. Nie wie dit waar geskryf het nie. Die gedagte was belangrik. 

Dit is die enigste inskrywing in die boek. Die gedagte oor die onmiskenbare koms van God in ondeurgrondbare, maar intieme nabyheid. 

Jy wou die gedagte vashou. 

As ons maar toe en nou daaroor kon praat...