Dit is vir my intens pynlik om te lees hoe mense argeloos op die oorlog in Oekraïene reageer. Die verskriklike beelde van verwoesting, van geboue, huise wat gebombardeer word, van lyke in die strate, van kinders wat ontvoer word, van die ontruiming van stede se inwoners, van hongersnood, lang toue van vlugtelinge roep by sommige, soos by my, verontwaardiging op: uit die bloute is 'n land deur die gierige politiekery van 'n demagoog soos Putin aangeval. Pynliker is die feit dat sommige, ook hier te lande, en nogal kerklikes, die inval goedpraat omdat Rusland deur die Weste geprovokeer is. Dit is vir my die verpersoonliking van boosheid: dat mense, goeie mense, so 'n grootskaase lyding op enige manier kan rasionaliseer. Niks, geen argument, geen goedpratery kan daardie wrede oorlog regverdig nie.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.