Ongeplukte vrugte. Oor meditasie

Psalm 119:15 word in die ou vertaling as volg weergegee: Ek wil u bevele oordink en op u paaie let. 

Die 1983-vertaling lui as volg: 

U bevele bly my altyd by.  

'n Engelse vertaling is: 

"I will meditate in thy precepts."

Hieroor het Spurgeon 'n interessante stuk geskryf. Daar is tye, skryf hy, dat alleen-wees beter as kuier is, dat stilte wyser is as 'n gepraat. 

Mense sal verder op die geloofsreis vorder as deur meer dikwels afsondering op te soek, wanneer hulle op God wag en geestelike krag soek deur nadenke oor die Woord van God. 

Maar daarvoor moet 'n mens die woord kou, konstant in afsondering en stilte besig bly met die dinge van God, want dit is die manier om die werklike voedsel daarin te vind. 

Spurgeon gebruik raak beelde: wyn word gemaak deur die druiwe te pers, deur die sap uit die korrels te druk. Maar 'n mens moet ook versigtig met 'n druiwe tros werk wanneer jy dit pars. Dit kan gemors word en deur die haas geen nut hê nie. Op dieselfde manier moet 'n mens soek na die waarheid, met intensiteit, maar ook met versigtigheid. 

Of 'n ander beeld: 'n mens se liggaam word nie opgebou deur net kos te eet nie. Die kos moet verteer word en in die mens se liggaam opgeneem word. Die uiterlike, konkrete voedsel moet in 'n proses van vertering deel van die mens se energie en lewe word. 

Dit beteken 'n mens moet luister, hoor, oplet en leer sodat die geestelike dinge innerlik verteer word. 

Dit gebeur deur meditasie. 

Waarom, vra hy ten slotte, sukkel sommige gelowiges met hul geloofsake? 

Dit is omdat daar te min afsondering, nadenke, meditasie en ruminering is. Mense loop deur die koringlande, is in verwondering oor die prag daarvan. Hulle hou van die koring, maar bring dit nie in vir die oes nie. Mense is by die water, maar skep dit nie in om te drink nie. Vrugte is daar baie, maar min pluk en eet dit. 

Daarom skryf die Psalmis in die langste Psalm - te verveling, dink baie - ek sal U bevele oordink. 

En het hy dit nie gedoen nie!

Spurgeon oor meditasie en kontemplasie

Spurgeon is bekend as opwekkingsprediker en is iemand wat wêreldwye beroemdheid verwerf het. 

Mens dink aan hom as deel van 'n geselskap van predikers soos Andrew Murray en Billy Graham. 

Hy skryf 'n oordenking oor Jesaja 33:17, wat lui: "jou oë sal die Koning in sy skoonheid aanskou."

Hier is wat hy, met sy kenmerkende pronkende styl, daaroor skryf - en dit oor begrippe soos meditasie en kontemplasie...

The more you know about Christ the less will you be satisfied with superficial views of him; and the more deeply you study his transactions in the eternal covenant, his engagements on your behalf as the eternal Surety, and the fulness of his grace which shines in all his offices, the more truly will you see the King in his beauty. 

Be much in such outlooks. Long more and more to see Jesus. Meditation and contemplation are often like windows of agate, and gates of carbuncle, through which we behold the Redeemer. 

Meditation puts the telescope to the eye, and enables us to see Jesus after a better sort than we could have seen him if we had lived in the days of his flesh. 

Would that our conversation were more in heaven, and that we were more taken up with the person, the work, the beauty of our incarnate Lord. More meditation, and the beauty of the King would flash upon us with more resplendence. 

Beloved, it is very probable that we shall have such a sight of our glorious King as we never had before, when we come to die. Many saints in dying have looked up from amidst the stormy waters, and have seen Jesus walking on the waves of the sea, and heard him say, "It is I, be not afraid." 

Ah, yes! when the tenement begins to shake, and the clay falls away, we see Christ through the rifts, and between the rafters the sunlight of heaven comes streaming in. 

But if we want to see face to face the "King in his beauty" we must go to heaven for the sight, or the King must come here in person. O that he would come on the wings of the wind! 

He is our Husband, and we are widowed by his absence; he is our Brother dear and fair, and we are lonely without him. Thick veils and clouds hang between our souls and their true life: when shall the day break and the shadows flee away? Oh, long-expected day, begin!