Tuesday, July 31, 2007

By die dood van 'n Suid-Koreaanse jong Christen

Dankie-sê gebed?

Ek dank U vir goeie nuus wat ek vandag ontvang het. Die kort brief met die maklike woorde en die blye uitkoms. Die baie voordele wat dit vir my sal meebring. Gemak, gerief, goed voel. Maar ook harde werk wat afgerond word.

Dit is alles mense-dinge. Wat ek gedoen het, wat ander bekyk het en wat iewers in die toekoms nog dalk deur ander bedink sal word. Dit is nou vir my lekker om te weet my harde werk word beloon.

*

Maar waar is U in dit alles? In die ure wat ek so hard gewerk het? In die dinge wat ek in daardie ure so uitgebreid bedink het? As ek vanaand my kop neerlê ná die goed-voel van vandag, hoe, Here, het dit werklik ‘n verskil gemaak?

Aan ander, aan u wêreld en aan U?

Vanaand het ek in die nuusbulletin die lyk gesien van die jong Suid-Koreaanse Christen wat op die ouderdom van 29 jaar deur die Taliban vermoor is omdat hulle hul gevangenes vrygelaat wil hê. Hy het op sy sy gelê waar hulle hom gelos het nadat hulle hom vol koeëls gepomp het. Sy jeugdige, gladde jongmens gesig was halfpad toe onder die ryk rooi van jeugdige bloed. Ek het sy moeder se rou krete gehoor en gekyk na sy vader wat vol eindelose verdriet vertel het van sy seun wat altyd vir ander omgegee het en onder die armes wou werk. En dit gebeur dan met hom.

Hoe kan ek dankbaar wees, vanaand, in ‘n wêreld wat deurdrenk is van geweld?

Toe daardie jongman gaan haal is om doodgeskiet te word, het hy, die een wat vir die armes lief was, die een wat vir U getuienis uitgedra het, het hy aan U gedink? Kon hy, toe hy die gewere hoor klik en die skote afgaan, kon hy voel hy is by U? Het hy geweet U is by hom, kon hy sing oor die ewige lewe? Op 29 jaar? Vol drome, vol afwagting vir die lewe en die liefde?

*

Ek dank U dat U my laat nadink omdat ek vanoggend oor die brokkie goeie nuus so goed gevoel het.

Miskien, toe daardie salige gevoel my oorval het, miskien het juis op daardie oomblik sarsies geweerskote die jong Christen se lewe beëindig.

Ek dank U dat ek dink U roep my om dieper te kyk en dieper te soek na wat egte geluk bring. Help my om te ontdek waar ek werklik ‘n verskil kan maak – nie aan my eie lewe nie, maar vir ander en vir U. As U my só roep, lei My dan waarheen U my wil neem.

Sny my as ‘n loot en ent my in die wingerdstok van U teenwoordigheid. Sny my dan seer en stukkend as dit moet. As dit my maar tog net dieper in U sal laat groei, sodat selfs die geweerskote my nie sal verskrik nie en my lewe sal beëindig nie. Gee vir my die ewige lewe, om in U teenwoordigheid te kan bly. Om met die diepste van alle dinge besig te wees.

U is sag. U gee liefde. U bring vrede. Selfs al word ek gedood en gehaat. Selfs al woed oorlog om my. Vanaand, aan die einde van hierdie goeie dag, na hierdie verskriklike dag, dank ek U vir wie U is. Woon by my, bly by my, wees my Leidsman, laat my in U helder lig woon, vul my met U goddelike teenwoordigheid. Veral tot aan die einde van my lewe.

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.

Blog Archive