Wednesday, July 25, 2007

Liefde en gehoorsaamheid. Oor spiritualiteit en liefde.

Johannes 14:13-16 sê: “En wat julle ook al in my Naam mag vra, dit sal Ek doen, sodat die Vader in die Seun verheerlik kan word. As julle My liefhet, bewaar my gebooie. En Ek sal die Vader bid, en Hy sal julle ‘n ander Trooster gee om by julle te bly tot in ewigheid.”

Thomas Merton skryf in sy No Man is an Island (p.181) dat Johannes 14:16 vir ons help hoe om ons liefde te laat groei. Liefde beteken dat ‘n mens die wil doen van die een wat jy liefhet en wat jou liefhet. Deur die Heilige Gees te gehoorsaam word liefde al hoe sterker in ons harte gekweek. Deur lief te hê, deel ons aan die goddelike lewe en word ons kinders van God. Hoe meer ons aan die Gees gehoorsaam is, hoe meer word ons aangeraak en lewe ons as kinders van God. Dan word ons ook al hoe meer in staat gestel om te verstaan wat die Gees van ons vra en word ons deur die begeertes van die Gees sterker gemaak.

Dit is dus deur gehoorsaamheid dat ons groei in die liefde – en, dan nie gehoorsaamheid aan ons innerlike behoeftes en wil nie. Ons is gehoorsaam aan die groter, reiner en opheffende wil van die Gees.

Dit is ‘n inspanning, hierdie gehoorsaamheid aan die Gees. En daarom kan ons dit so maklik as raaiselagtig of outyds afmaak. Ons soek redes om te kan onstnap aan die een groot eis – egte groei in die liefde kom wanneer ek ingroei in wat God se Gees van my vra.

Maar dit word ‘n uitdaging wanneer ons kyk na iets anders: terwyl ons sukkel om die onkruid van ons eie wil uit te roei, begeer ons diep iewers in ons om tog soos God te wees. So liefdevol en vol vergifnis. Dit is vir ons aantreklik dat ons altyd maar kan terugval op God se oneindige, eindelose liefde. Dit gee ons ‘n vastigheid wat ons lewens draaglik en dan ook mooi maak.

En ons streef ook werklik daarna. Ons probeer liefde gee en ons smag na ‘n lewe wat versier word deur liefde. Wat verhinder ons dan om so liefdevol soos God te word? Dit kan nie ons eie wil wees nie, want die algemene en die besonder openbaring vertel ons die groot geheim van die Liefde wat buite om ons oral bestaan en wat die voorwerp is van ons diepste verlange. Wat tussen ons en die Liefde kom, is ons sondige wil. Want in ons skuil ook kragte van self-vernietiging wat teen die Liefde inwerk.

Paulus skryf hieroor duidelik – in Romeine 7:15. Wat ek wil doen, dit doen ek nie, skryf hy, en wat ek haat, dit doen ek! Daardie onverstaanbare proses van jouself kwaad aandoen, is deel van ons bestaan.

Die antwoord gee Paulus ook in Romeine 6:14. Ons moet besluit wie ons baas is. Die sonde? Of kies ons vir die Liefde, vir die Gees, vir vernuwing, vir groei? Dit is egter méér as ‘n keuse téén sonde. Dit is ook ‘n keuse vír God, vir die lewe en vir die liefde. Daarom beloof Johannes die Trooster: die een wat ons troos, wat altyd by ons bly en steeds vir ons aan die arm vashou en op reis neem om soos God te word – vol liefde.

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.

Blog Archive