Om te wag op God se wil. Die onderskeiding van God se wil (12)

Hoe, vra een van die bekendste Spiritualiteitskrywers ooit, kan ‘n mens God se wil vir ons lewe herken? Hoe sien ons die tekens raak wat God vir ons uitwys? Hoe herken ons God se teenwoordigheid? Wanneer kan ons weet dat God by ons in ons lewe is?

Ignatius van Lojola het ‘n boek geskryf wat enorme invloed op die lewe van die kerk uitgeoefen het met antwoorde op hierdie vrae. Hy het in die boek sekere “geestelike oefeninge” bespreek waarin hy oor die onderskeiding van God se wil nagedink het.

Ons kan skryf hy, die goddelike onderskei deur sekere geestelike oefeninge. Ignatius het hierdie oefeninge nie maklik opgedis nie. Dit is oefeninge wat deeglik deurdink is. Hy skryf oor hulle as die erfgoed van mense wat al vir eeue lank ander gehelp het om God se wil vir hul lewens te onderskei en wie se insigte deur baie ervaring gevorme en getoets is.

Daar is een opvallende kenmerk van Ignatius se geestelike oefeninge. Hulle het almal Jesus as die fokuspunt. Ignatius se Spiritualiteit het ‘n Christologiese karakter. As ‘n mens God se tekens, God se teenwoordigheid, God se nabyheid wil herken, moet ‘n mens op Jesus let, skryf Ignatius.

Wat gebeur dan in hierdie oefeninge? Die oefeninge beteken dat ‘n mens al biddende en kontemplerende oor Jesus se lewe lees. En - elke keer wanneer hierdie leesproses plaasvind, laat dit “spore” in ‘n mens se lewe agter. Die lewe van Jesus laat hom nie “onbetuigd” nie.

Dit is egter nou maar nie sommer net om die Bybel op te tel en oor Jesus te lees nie. Vele mense doen dit in elk geval sonder dat hulle God se wil vir hul lewe herken. Daar is dus sekere dinge waarop ‘n mens ingestel moet wees wanneer ‘n mens oor Jesus se lewe nadink met die oog op jou geestelike reis:

Die biddende lees van Jesus se lewe vra eerstens ‘n openheid van ‘n mens. Daar mag geen vooroordele en negatiewe gesindhede in jou lewe aan die werk wees nie. Wanneer ‘n mens die Bybel optel moet ‘n mens dus maar deeglik kyk na wat in jou binneste aangaan.  

Dus – nommer een: Openheid!

Dit vra ook verder van ‘n mens om op te let watter spore in jou lewe getrap word wanneer jy oor Jesus se lewe lees en nadink. ‘n Mens moet let op dít wat van God kom en dit wat nie van God is nie. Wat is die dinge wat ‘n mens se lewe opbou, mooi maak, wat jou innerlike vrede gee? En watter dinge is afbrekend? 

Dus – nommer twee: Oplettendheid!

Dan, as ‘n mens opgelet het, moet ‘n mens kies vir die goddelike dinge. Dit wat jy weet wat saak maak, wat transformeer, wat God se sake is, moet jy jou eie maak en toegeëien word.

Dus – nommer drie: Omarming!

Dit is waarom hierdie geestelike oefeninge gaan.

Dit lyk nie te ingewikkeld nie: openheid, oplettenheid en omarmimg. Maar hierdie proses van geestelike oefeninge behels vele dinge.

Dit is opvallend dat ‘n mens deur die lees van Jesus se lewe, in ‘n heel ryke, komplekse proses deel. Mense wat hieroor nadink en die geestelike oefeninge hul eie maak, vind elkeen iets besonders daarin en verbind die oefeninge met verskillende dinge. Elkeen wil op sy eie manier die oefeninge gebruik.

 Mense soek op baie maniere na wat saak maak:

Sommiges vra: hoe help die oefeninge my om die regte, oop houding te vind?

Sommiges vra: hoe help die oefeninge my om God te verheerlik in elke situasie waarin ek my bevind?

Sommiges vra: hoe help die oefeninge my om die regte besluite te neem?

Sommiges vra: hoe help die oefeninge my om in ‘n noue verbintenis met God te leef?

Maar dit is nie nodig om die geestelike oefening in net een van hierdie vrae te laat verskraal nie. Eintlik moet ‘n mens al hierdie aspekte deur die oefeninge soek. ‘n Mens moet kan kies sodat dit wat God verheerlik ‘n werklikheid word in jou lewe as iemand wat hom- of haarself graag deur openheid meer vir God wil beskikbaar stel.

As ‘n mens nou al hierdie dinge moet saamvat sou jy kon vra: Waarom gaan dit alles? Die antwoord is: ‘n Mens ervaar ryk ontferming en troos dat jy deur God uitverkies is.

Dit beteken hierdie merkwaardige wete: Dit is God se voorreg om in ‘n mens se lewe in te kom, maar ook om ‘n mens se lewe te verlaat. God is die Een wat ‘n beweging in ‘n mens se lewe kan ontketen wat ‘n mens volledig in die liefde van sy Goddelike Heerlikheid intrek. Die geestelike oefeninge is die manier waarop mense hulle beskikbaar stel vir God se verborge werking, maar uiteindelik is God alleen die een wat soewerein werk.  

En dit moet gebeur sodat ‘n mens uiteindelik weet God is die stuurman van jou lewe. Dit is God se wil wat ‘n mens se lewe in ‘n rigting neem. Niks anders bepaal ‘n mens se lewe nie.

Hoe weet ‘n mens dat God aan die werk is, dat God se wil in ‘n mens se lewe gebeur? Dit gebeur wanneer ‘n mens Galasiërs 5:22 aan eie lyf ervaar: die vrugte van die Gees is vrede, vreugde, vertroue en hoop.

Ignatius se oefeninge moet nie misverstaan word asof dit ‘n manier is waarop die mens ‘n houvas op God kry nie. Die verborgenheid is dat die mens juis beskikbaar word sodat wat God wil, in ‘n mens se lewe ‘n werklikheid word.  

  (n.a.v. Waaijman 497-8)