Saturday, June 04, 2011

Paradys-plek

Die Yosemite Nasionale Park is reusagtig groot - net oor die 3 000 vierkante myl. Die meeste besoekers gaan na die Yosemite vallei in die park, wat omring is deur berge:




Sekere maande van die jaar, as daar nog sneeu in die berge is, loop reusagtige watervalle teen die pieke af. Wanneer die meeste mense in die somer-vakansie gaan, loop die valle nie meer nie:



Daar is verskeie van hierdie reusagtige watervalle:





In die vallei self vloei 'n rivier, met groen struike. Nederig, grondlangs, rustig. Soos 'n goeie lewe.





Soms vloei die stroom met witwater-spoed, terwyl die groen-groen stengels in verwondering buig-kyk:




Maar dit is die bergpieke, reg rondom, wat hemel toe beur.





En dan is daar die beroemde El Capitan. Seepglad. Dit grootste granietblok op die aardbol, met sy kernmerkende granietvlekke. Tutokanula het die Ahwaneechee stam dit genoem. Dit beteken die "hoofman":




Bergklimmers kom van oor die aarde om die spits te klim. Tot 1958 het mense gedink die spits is onoorwinlik.


Dit neem agt tot elf dae om teen die loodreg kranse tot bo te klim. As hulle bo klim, gooi hulle gewoonlik op, so is hulle met adrenalin volgepomp, hoor ons. Kyk gerus daardie swart kolletjie. (Die strepe is in die spits, die granietvlekke, darem.):





Hier begin die swart kolletjie sigbaarder word. Die mens laat sy vingerafdruk, selfs op hierdie uitrysende massa. Dit is 'n slaaptentjie, wat hulle met hulle saamkarwei. Kyk net wat hang onderaan die stellasie....: 




En as 'n mens nou weer bietjie mooi kyk, regs bo van die slaapplekkie, sien 'n mens die drie bergklimmers - speldpunte in hierdie grootste skeppingswerk:


Hoe nietig is die mens....



Gebruik asb foto's met toestemming en met nodige erkenning/verwysing.


Copyrighted pictures. Please use with the necessary permission and proper reference only.



No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.

Blog Archive