Drie maande van verryking om oor dankbaar te wees

My besoek aan die kollega's in Engeland om te praat oor Bybelse Spiritualiteit het my in een opsig veral goed gedoen. Die afgelope drie maande het ek weer eens besef hoe gesekulariseerd Europa is. Die kerke kry swaar, met mense wat al hoe meer huiwer om die kerke te vertrou, in ag te neem en selfs uit te luister. Dit beteken nie dat die daar nie 'n soeke na dieper dinge is nie. In baie opsigte is die gemeenskappe in Europa mense wat omgee vir ander, wat van ons aarde 'n beter plek wil maak en wat op soek is na geestelike heelheid en vorming.

Maar by my Engelse kollegas met wie ek die hele dag kon gesels en waar ek 'n twee uur lange byeenkoms kon inlei en die bespreking kon meemaak, het ek 'n spontane geestelikheid ontdek wat my besoek vir my die moeite werd gemaak het. Hulle is kerklik aktief en heel spontaan met die feit dat hulle hul Christenlike getuienis in hul akademiese werk uit wil leef. Wat my opval, is dat hulle dink dat heelwat van ons kollegas in die vakgebied van die Bybelwetenskappe dikwels dieselfde spontaneiteit het en boonop waardering het vir 'n onbevange en eerlike uitlewing van 'n mens se geloof in jou wetenskap. Ek het in die opsig 'n stuk verryking en ontspanning ervaar. Dit was, interessant genoeg, ook my ervaring in die drie uur lange bespreking te Nijmegen. Na al ons wetenskaplike besprekings waarin ons oor Spiritualiteit op 'n rasionele en wetenskaplike manier gepraat het, was daar byvoorbeeld een moment dat ons saamgestem het dat 'n mens die geestelike erfenis en boodskap van die bybel slegs vanuit 'n gelowige houding kan verstaan.

In Nijmegen en in Engeland (waar slegs 10% mense nog kerk toe gaan), was dit vir my 'n sleutelmoment.

Dit is waarom, het ek later besef, die kollegas in Engeland nie in Bybelse Spiritualiteit belang stel omdat hulle hulle departement se getalle wil opstoot of bevorder nie. Maar, het ek met verwondering besef, bloot omdat hulle dink dit is belangrik.

Ek keer dus oor hierdie eenvoudig ervaring 'n verrykter mens terug. Ek tik hierdie gedagtes terwyl ek op Heathrow sit en wag om aan boord van ons vlug te gaan. Ons land vroeg in die oggend in Suid-Afrika. Die somer wag op ons en ons sien uit om na drie maande terug te wees.

Dit was ryke maande vol harde werk en wonderlike ontmoetinge, gesprekke en nuwe perspektiewe.

Deur die eeue, weet ek, stuur God ons op 'n geestelike reis vol verrassings, met geloofsgenote wat oor ons pad kom waar ons dit dikwels nie verwag nie.

Dit was maande om oor dankbaar te wees.