Soms ontmoet ‘n mense wat bruis van lewensenergie. Hulle het ‘n skynbaar ingebore vermoë om met groot energie en toewyding en lewenslus dinge te doen. Die lewe is vir hulle ‘n uitdaging en ‘n opwindende reis – al is dit nie altyd maklik vir hulle nie. Selfs die swaar tye pak hulle aan met moed en met vasberadenheid. Hulle is nie noodwendig mense wat gedurig besig bly nie, maar hulle bly energiek en hulle leer voluit, met krag. Hulle reageer steeds positief, steeds met goeie moed en weier dat dinge hulle onderkry.
Ons kyk na hulle met bewondering, selfs met bietjie afguns. Want ons sien in hulle wat ons in ons eie lewens mis of meer begeer.
En tog, as ons daaroor gaan nadink, is daar in ons eie lewe ook die hoogtepunte van groot energie gewees. Die tye dat ons dinge graag gedoen het, entoesiasties was, voluit geleef het.
Wanneer ons sulke mense ontmoet, word ons geraak en verander deur hulle toewyding en energieke lewensstyl. Hulle moed, vasberadenheid en goeie gesindheid spoel bietjie op ons oor. Ons vra onvermydelik dan: wat gebeur dan in ons eie lewe dat ons dit mis en nie meer ervaar nie.
Miskien moet ons meer terugsit en hieroor nadink: wat is dit wat daardie mense van energie aan die gang hou. Ons sal nie noodwendig dieselfde dinge as hulle doen wanneer ons dan, daarna, terugdink aan wat die dinge is wat vir ons altyd ook nuwe moed en lewenskrag gee. Ons doen tien teen een ander dinge, ervaar ander bronne van inspirasie. Maar die uitdaging is om daaroor na te dink en om dan bewustelik die plekke van inspirasie en motivering gaan opsoek wat vir ons werk of in die verlede gewerk het.
Dit is hierdie dieper nadenke oor wat mense inspireer en energie gee, wat ons kan help om die rykheid van ons eie lewe opnuut weer of ook intenser te ontsluit. Dit word vir ons padtekens na plekke waar ons opnuut weer nuwe krag kan vind en nuwe lewensenergie kan gaan tap.
Die dissipels van Jesus het na Jesus se dood ook hul tye van onsekerheid en lusteloosheid beleef – soos ons weet uit die verhaal van die verslae Emmausgangers. Dit was die opstanding, daardie bruisende krag van die lewende Jesus wat hulle omgedraai en getransformeer het. En in hulle verkondiging van die opgestane Jesus het hulle gedurigdeur onthou watter dinge Hy gedoen en geleer het wat altyd vir hulle geïnspireer het. Dit het hulle harte brandende gemaak... Hulle vriend en leermeester se energieke lewe het hulle lewens in ‘n splinternuwe koers gelei.
Dit was daardie herinneringe wat hulle lewens verander het en van hulle entoesiastiese getuies gemaak het.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Blog Archive
-
▼
2009
(275)
-
▼
October
(24)
- Klein groepe as geestelike dissipline: om die lewe...
- Drie maande van verryking om oor dankbaar te wees
- Gebed vir my ma
- Transformasie - son uit die as
- Nuut uit die puinhoop
- Die koei lok ons huis toe....
- Die stad met die ewige wonde. Berlyn.
- Nugter mistiek. Oor die mistiek van Thomas a Kempi...
- Stilte spreek harder as woorde: Oor Psalm 62
- Om stilte te bid.
- Stilte wanneer mense oor God praat
- Met watter houidng lees 'n mens die Bybel? Oor "he...
- Om te glo sonder om God te aanskou
- Liefde en verantwoordelikheid.
- Versorg die liefde.
- Liefde soek nie eie belang nie: oor die verantwoor...
- Die kosmiese Christus. Oor spiritualiteit en geest...
- Spiritualiteit as transformasie: hoe om opnuut wee...
- Liefde is waar geduld woon: Oor 1 Korintiërs 13:4.
- Om sorgeloos te leef. Oor die rykdom in eenvoud.
- Die blink oomblikke: bewuswording in spiritualiteit
- Oor sokker en seuntjies: buig die boompie as hy no...
- Die vrou en die kind
- Oor 'n spesiale dag: die skepping van God en mens
-
▼
October
(24)
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.