By De Doorns is die goud van die rotsformasies en die groen van die wingerde met so 'n rapsie reenboog, sag op 'n mens se oog. Jy wil dit byhou, bedink en saam met jou neem:
Duskant Beaufort-Wes sien ons toe hoe Moedhou toe nie gewerk het nie.....
Die Karoo is ene ruimtes, wyd, uitgestrek, oneindig - wat my herinner aan Kierkegaard se bankie waar hy gaan sit het om uit te kyk oor die see, want, het hy geskryf, dit is dan dat hy bewus word van God se oneindigheid.
Duskant Hopetown hou ons stil om hierdie vet skape af te neem. Wat 'n boer! En skaap se kind is nie net goed gemes nie, hy het ook 'n interessante nuwe skeerstyl. Ek bewonder, soos ons al langs die Oranje-rivier ry, die vernuf van ons boere-gemeenskap. Dit is lekker om te weet hulle kyk goed na die land en na hul diere. So in die ry, bid ek dat die Here hulle sal seën. Dit is vir hulle nie maklike tye nie.
Duskant Vryburg, by Taung, hou ons stil by Tebiso se stalletjie. Hy nooi my uit om African Food te geniet. Dit is afval, met harsings. Hy hou dit in 'n groot emmer, wat hy in die driepoot-pot uitgooi toe ons daar is. Hy doen duidelik goeie besigheid. Die klandisie staan al en wag, al is die vuur pas eers aangesteek. Tebiso vertel vir my trots hy is nou al 7 jaar in die bedryf.
Later vertel Phillip van die dominee wat tydens die afkondigings dat die tannies van die ouetehuis afval verkoop, skalks bevoeg dat hy hoop hy word nooit so honger dat hy afval hoef te eet nie. Die tannies was glo nie met hom tevrede nie.
Ek dink Tebiso was ook maar teleurgesteld in my....
Ek besef met hierdie reis hoe my hart hier woon - in hierdie plek van ons. Ons ontvang mildelik en mildadig.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.