Volmaaktheid

Ek het tydens Pinkster gefokus op die vier kernwoorde vir spiritualiteit. As ek nou daaraan terugdink, is dit veral die begrip "volmaaktheid" wat my bybly.

Wees dan volmaak soos julle Vader in die hemel volmaak is - vra Jesus van sy volgelinge in die bergrede (Mt.5).

En Paulus praat oor God wat ons geskep het om sonder gebrek en volmaak te wees - voor die grondlegging van die wereld (Efes.1:4).

Volmaaktheid is eintlik 'n eskatologiese begrip: dit praat oor die einde van die geestelike reis. Ons is op weg na volmaaktheid. Ons lewens raak so volledig ingestel op God dat ons uiteindelik in volkome eenwording met God sal bestaan.

Maar ons moet dit nie moraliseer asof dit beteken dat ons naderhand al wat 'n gebod is netjies sal kan nakom nie.

Eintlik gaan volmaaktheid om ons volkome, totale en onbeperkte liefde vir God, nie oor al ons mooi dade en prestasie nie.

Die ryk jongman kom na Jesus en praat met hom oor volmaaktheid. Hy vertel vir Jesus dat hy al die gebooie nakom. As Jesus hom dan vra om sy besittings te verkoop, sien hy nie kans nie. Sy liefde vir die gebooie is beperk deur sy liefde vir iets anders. Hy doen pragtige dinge, presteer mooi, maar verstaan nie eintlik waarom dit gaan nie.

Verkoop alles - vra Jesus. Gee alles prys. Wees bereid om niks te laat staan tussen jou en God nie.

Dit is tog radikaal.

En tog is dit so normaal: dikwels sal ons met passie alles opoffer om iets te doen wat vir ons belangrik is.

As daar voorbehoude aan die werk is in ons verhouding tot God, probeer ons twee Here dien. En dit werk nie uit nie. Erger as ons nee vir God is die lou-warm response wat nie die een is of die ander nie. Openbaring vertel ons dat ook God dan uiteindelik opgee op die verhouding met ons. Die opmerking is kras: God sal hulle uit sy mond spuug.

Liefde tot God moet so diep loop, dat dit volmaak sal wees.

En eintlik het hierdie volmaaktheid wel 'n etiese kant. Wie God lief het, sal leef om God volmaak te dien. Ons sal uit liefde vir God baie meer doen as wat van ons verwag word. Anders as vir die Fariseers word dit 'n vrywillige, spontane, ywerig soeke na die Woord