Matteus 2:2 maak ‘n merkwaardige opmerking oor die magiërs uit die Ooste wat in Jerusalem aankom en sê dat hulle die koning van die Jode soek en gekom het om hom “hulde te bring.”So lui die Afrikaanse vertalings.
Die vertaling kan misverstaan word – so asof die magiërs maar net spesiale eer wou bewys.
Eintlik staan daar dat hulle self sê dat hulle gekom het om hom te “aanbid.” Dit is ‘n baie sterk woord. Sterker as om net hulde te bring.
Dat Matteus duidelik wil sê dat hulle gekom het om hom te aanbid, blyk uit vers 11 waar hy dit nog sterker stel: toe die magiërs by Jesus kom, het hulle op hul knieë geval en hom aanbid.
Om op ‘n mens se knieë te val, is in Bybelse tye reeds ‘n simboliese aanduiding van aanbidding. Die engel in Openbaring sê vir Johannes, wat by sy voete kniel, om hom nie te aanbid nie. Hy is maar ook ‘n dienskneg van God (Open.22:8).
Om op ‘n mens se knieë te val, is in Bybelse tye reeds ‘n simboliese aanduiding van aanbidding. Die engel in Openbaring sê vir Johannes, wat by sy voete kniel, om hom nie te aanbid nie. Hy is maar ook ‘n dienskneg van God (Open.22:8).
Vir Matteus het die verhaal van die magiërs te doen met nie-Jode, mense uit ‘n ver land, mense wat verborge dinge begryp, mense wat die goddelike kan herken. Hulle weet selfs wat mense in Jerusalem nie weet nie – van die geboorte van die Koning. En hulle kom van die begin af met net een doel voor oë: om God te aanbid vir wat hier gebeur.
Ons trek dikwels die verhaal skeef deurdat al die aandag val op die presente wat hulle bring (goud, wierook en mirre). Die presente is bysaak. Wat vir die magiërs tel, is die aanbidding. Lank voordat hulle hul skate oopmaak, om ook iets te gee, aanbid hulle die kind wat as Koningsgeskenk aan God se nuwe volk gegee is.
Ons trek dikwels die verhaal skeef deurdat al die aandag val op die presente wat hulle bring (goud, wierook en mirre). Die presente is bysaak. Wat vir die magiërs tel, is die aanbidding. Lank voordat hulle hul skate oopmaak, om ook iets te gee, aanbid hulle die kind wat as Koningsgeskenk aan God se nuwe volk gegee is.
So pas dit: geskenke van mense is hoogstens ‘n reaksie. Dit volg op wat God uitdeel.
Die verhaal van die magiërs is ‘n verhaal van aanbidding. Ver reis mense vir die voorreg om God aan te roep en met verwondering in God se teenwoordigheid te staan te kom.
Vir Matteus het hierdie magiërs vroeg-vroeg reeds gedoen wat geen Jood nog gedoen het nie. En daarmee het Matteus gewys hoedat die aanbidding van God oor alle grense sny. Maar ook wys hy hoedat die evangelie uiteindelik mense op hul knieë bring.
Die kersverhaal is ‘n verhaal van verwondering, ontsag, verering, aanbidding. Waar God mense aanraak, selfs deur ‘n ster, daar buig hulle die knie.
Die geestelike reis begin by God, wat mense aanraak, selfs deur 'n ster. Maar dit eindig en vind ook sy hoogste vervulling in God.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.