In
die Brazos Introduction to Christian
Spirituality skryf Evan Howard oor onderskeiding as ‘n geestelike oefening.
Ook
in die artikel is daar ‘n basiese vraag: Hoe weet ‘n mens dat die onderskeiding
eg is? Hoe kan ‘n mens weet dat jy regtig goed onderskei het?
Hierdie
twyfel oor onderskeiding kom in die vroegste tye van die kerk voor. Daar was in
die vroeë kerk nie altyd soveel duidelikheid oor die onderskeiding van goed en
kwaad nie. Paulus praat hieroor wanneer hy die Korintiërs oproep oor die
onderskeiding van die geeste.
Later,
skryf Howard, het die Amerikaanse spiritualiteitskrywer, Jonathan Edwards, geskryf
oor die twyfel wat ‘n mens kan hê of ‘n mens goed onderskei het.
Vir
Edwards was daar veral vyf sake waaraan ‘n mens kan meet dat die Gees van God
aan die werk is in ‘n mens se geestelike reis.
Edwards
skryf hieroor in sy plegtige, formele, selfs outydse, agtiende-eeuse Engels.
Ek
lees die stuk (op bladsy 381) met aandag. Agter die taal herken ‘n mens ‘n paar
spesiale insigte wat, as ‘n mens dit vertaal, as volg weergegee kan word:
1.
‘n Mens weet dit is egte onderskeiding wanneer dit ‘n mens se verhouding met
Christus verdiep en hierdie verhouding ‘n mens veral daartoe bring om God se
teenwoordigheid in Christus te herken en te ervaar.
2.
Onderskeiding werk wanneer mense ‘n teensin teen kwaad ontwikkel.
3.
Onderskeiding is eg wanneer mense die Skrif al hoe hoër ag en deur die Skrif
dieper in ‘n verhouding met God gebring word.
4.
Onderskeiding is eg wanneer dit mense dieper in die waarheid lei.
5.
Onderskeiding is eg wanneer dit mense tot liefde bring.
