Soos 'n duif 'n nes vind...

Mendelssohn het die woorde van Psalm 55 vir sy beroemde lied, "O, vir die vlerke van 'n duif," oorgeneem.

'n Engelse vertaling van sy Duitse toonsetting is:

Hear my prayer, O God, incline Thine ear!
Thyself from my petition do not hide.
Take heed to me! Hear how in prayer I mourn to Thee,
Without Thee all is dark, I have no guide.
The enemy shouteth, The godless come fast!
Iniquity, hatred, upon me they cast!
The wicked oppress me, Ah where shall I fly?
Perplexed and bewildered, O God, hear my cry!
My heart is sorely pained, within my breast,
my soul with deathly terror is oppressed,
trembling and fearfulness upon me fall,
with horror overwhelmed, Lord, hear me call,

O for the wings, for the wings of a dove!
Far away, far away would I rove!
In the wilderness build me a nest,
and remain there for ever at rest.

Die eerste deel van die Psalm vertel van die intense verlange van die Psalmis na God se ingrype in sy tyd van nood:  "Hoor my geroep, o Here!"

Dan praat hy, in die slot van die lied, oor wat hy graag wil hê: rus, iewers in afsondering. In die wildernis sou hy, soos 'n duif, 'n nes wou hê om daar vir altyd in vrede te kan wees.

Besonder is in die lied die liriese verwerkking van die beeld van die duif wat ver wegsweef verby en weg van al die pyn, vrees en angs wat hom omring.

Dit vertel van die intensiteit van ellende en nood. Maar dit onthul ook 'n verlange na God. En op die diepste vlak vertel dit van die mens se vertroue dat God nie van mense vergeet nie. Dit is waarom gebed gaan. Dit is woorde wat 'n mens reg aan die een wat met mense 'n verhouding aangeknoop het en wat deur die goddelike teenwoordigheid in mense se lewens by hulle die wete wek dat die verhouding vas en blywend is. Selfs in storm-tye sal die wete van God se nabyheid nie uitgewis kan word nie. 

O vir die vlerke van 'n duif, die vlerke van 'n duif... 

Hier is 'n spesiale vertolking van die lied.