Transformasie in die goddelike natuur

Wat beteken "eenwording" met God? Vir die meeste mense is dit 'n verhouding met die Here wat besonder intiem is en waarin 'n mens deur God baie naby aan Godself gebring word.

Maar is dit regtig so eenvoudig? Die bekende beeld praat van ons wat na die beeld van God geskep is en herskep word.

Ek is geboeid deur 'n dieper uitspraak van 2 Petrus.

2 Petrus 1 vertel van die “kosbare” geloof wat ons van God en Jesus ontvang het – in vers 1 en vers 4. Dan volg in vers 4: “Daardeur kan julle die verderf ontvlug wat deur begeerlikhede in die wêreld werksaam is, en deel kry aan die goddelike natuur.”

Om as gelowiges, mense deel te kry aan die goddelike natuur! Wat 'n uitspraak. Die Engelse vertaling lees dat ons “participate in the divine nature.”

Die Ou Afrikaanse vertaling is nader aan die Grieks: “sodat julle deelgenote kan word van die goddelike natuur.” Die Grieks is onmiskenbaar verhewe: qeiva~ ... fuvsew~.

Ons deel aan God se bestaan, wese!

Hoeveel duideliker kan dit gestel word?

Kosbaar is hierdie eenwording met God, ver bo wat ons gewoonlik bedink.

Maar kyk dan die lysie wat volg van daardie dinge wat ‘n mens in jou lewe jaag as hierdie eenwording met God plaasgevind het:

Geloof, deug, kennis, selfbeheersing, lydsaamheid, godsvrug, broederliefde, liefde onder mekaar en vir alle mense. Hier gebeur iets ingrypends.

Dit is iets om oor diep te mymer: om deel te kry aan die Goddelike natuur....

Petrus maak dit nog intenser wanneer hy in hierdie gedeelte vir God beskryf: God se krag, sy heerlikheid en mag, sy ewige koninkryk, sy majesteit, eer en heerlikheid.

Dit is aan hierdie heerlike Goddelike natuur waaraan ons deel kry.

Dit is heilige woorde van Petrus. Kan 'n mens dit regtig ooit peil? Is dit werklik moontlik? Om deel te kry aan die "fusis", die natuur, die bestaan, die wese van God?

Hier is 'n mens op heilige grond.