Mistiek gaan om die eenheid of die eenwording met God.
Dit is ‘n sinnetjie wat maklik en eenvoudig klink, totdat ‘n mens begin nadink oof wie God is. Die naam "God" roep by ons as gelowiges 'n gevoel van eerbied en diepe ontsag op.
Dit klink oorweldigend: dat ‘n mens, verganklik, eenvoudig, ‘n verhouding kan hê met God, die Onverganklike. God wat so bo al ons verstand verhewe is, wat so totaal Anders is as die mens, die Heilige, die Skepper wat die mens geskep het knoop met ons ‘n intieme, persoonlike, intense verhouding aan. Om een te kan word met God is 'n verborge ervaring wat alle verstand te bowe gaan.
Tog gee God aan ons hierdie verborge ervaring.
Daar is sommige mense wat vertel dat hulle hierdie intieme eenwording met God op ‘n ekstatiese manier beleef. Hulle vertel merkwaardige dinge – hoe hulle visioen kry, stemme hoor en buite-ligaamlike ervarings het. Paulus praat daarvan in 1 Kor. 13 en skryf hy het self sulke ervaring gehad.
Maar hierdie spesiale en uitsonderlike mistieke ervaringe van sommige mense lê eintlik aan die buitekant van die mistiek. Daaroor is Paulus ook baie seker - en daarom skryf hy 1 Korintiers 13.
Die diepste mistieke ervaring word aan ‘n mens gegee wanneer jy besef jy word bemin. Dit is soos wanneer iemand oorweldig word deur haar minnaar wat vir haar vra om te trou omdat hy haar werklik lief het en in trane uitbars.
Een van die aangrypendste oomblikke in die Bybel is wanneer Jesus tydens sy doop hoor: Jy is my beminde kind. Dat die hemelse God so kan neerdaal tot ons!
Dit is egte mistiek. Om deur God bemin te word.
Daarom kon Jesus vertrouend sterf: Vader, in U hande gee ek my oor. Wie liefde ervaar, bly trou tot die dood.
Waar ‘n mens hierdie goddelike liefde ervaar, verander dit jou lewe vir altyd – soos met Jesus gebeur het.
Dit is die transformasie. En ‘n mens word deur die Goddelike, mistieke liefde getransformeer tot die liefde. Egte mistiek is waar ‘n mens so deur God se liefde aangeraak word dat jy soos God word en ook ‘n beminnende lewe lei. Geen visioen, stemme, hemelse reis is groter as die liefde nie.
Hoe verborge is dit tog nie! Ons innigste gebed is dikwels: wie sal my lief hê? Wie sal vir my kom sê : “ek bemin jou”? Wie wil vir my, hier tussen die varke, kom omhels.
God wil. Dit is ‘n verborge, mistieke waarheid. En hoe lief het ons God nie daarom nie.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Blog Archive
-
▼
2009
(275)
-
▼
June
(31)
- Vroomheid en godsaligheid
- In afwagting op God se aanraking: oor die erediens...
- Jeanne Goosen se gedig oor Christus
- Spiritualiteit as transformasie. Wat maak die vers...
- Transformasie in die goddelike natuur
- Jesus se opstandingskrag
- Ons wag stil, roerloos op God om ons met liefde te...
- Spiritualiteit as liefde: oor transendensie
- Wat is mistiek? Oor die liefde as die diepste verb...
- Egte menslikheid
- Die Heilige Gees sal vir julle intree...
- ‘n Mens kan dit geniet om te verlang!
- Om jou in te leef. Oor bewuswording
- My siel is aan U verkleef - om oor God te peins (P...
- Psalm 63: God se ooweldigende teenwoordigheid in m...
- Ontferming en geregtigheid: oor die Bybel in ons lewe
- Om God in liefde te aanskou
- Boelies en bullebakke
- Die onderskeiding van God se wil
- Sekulêre ekstase.....
- Waarvoor bid ons? Oor die ontmoeting met God.
- Trane van blydskap: Oor die aanskouing van God (ko...
- Hy het sy arms om die kindertjies gesit. 'n Mymeri...
- Aanskouing van God as oneindige verlange. Oor kont...
- God se afwesigheid vertel van God se teenwoordigheid
- Kan 'n gelowige twyfel? 'n Geloof vol verwyte - ...
- In gebed by die God van die geskiedenis.
- Oor stilte, inkering en 'n wêreld wat tot inkeer kom
- Die Ab Praat. Oor Sheila Cussons en die mistiek
- Sielloosheid. Oor innerlike vrede.
- Oor die geestelike lees van die Bybel: ons houding...
-
▼
June
(31)
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.