So skryf Hammerskjold in sy Markings (Merkstene):
God does not die on the day when we cease to believe in a personal deity, but we die on the day when our lives cease to be illuminated by the steady radiance, renewed daily, of a wonder, the source of which is beyond all reason.
Ons sterf op die dag dat ons lewens nie meer verlig word deur 'n konstante uitstraling - 'n uitstraling wat elke dag hernuwe word en ons elke dag met nuwe lewe vul.
Dit is boonop 'n uitstraling wat daagliks hernuwe word.
En dit is 'n uitstraling van 'n wonder - 'n wonder wat alle verstand te bowe gaan.
Soveel lewende lyke op ons aarde. En dit terwyl ons net 'n herkenning ver is van 'n lewe gevul met verwondering en met die warmte van die Vuur.
God does not die on the day when we cease to believe in a personal deity, but we die on the day when our lives cease to be illuminated by the steady radiance, renewed daily, of a wonder, the source of which is beyond all reason.
Ons sterf op die dag dat ons lewens nie meer verlig word deur 'n konstante uitstraling - 'n uitstraling wat elke dag hernuwe word en ons elke dag met nuwe lewe vul.
Dit is boonop 'n uitstraling wat daagliks hernuwe word.
En dit is 'n uitstraling van 'n wonder - 'n wonder wat alle verstand te bowe gaan.
Soveel lewende lyke op ons aarde. En dit terwyl ons net 'n herkenning ver is van 'n lewe gevul met verwondering en met die warmte van die Vuur.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.