Die Super Seun sonder Selfoon

Gistermiddag luister ek toevallig oor die Engelse sender na ‘n lang onderhoud met Chad le Clos.

Hy vertel tydens die onderhoud dat die beroemde gesprek met sy pa op die BBC na hy die goue medalje gewen het, tipies is van sy pa. So liefdevol is sy pa nog van kindsbeen af teenoor hom.

“Kyk daar! Kyk na my seun! Is hy nie pragtig nie! Wat ‘n mooi kind! Ek was nog nooit so gelukkig in my lewe nie. Dis asof ek dood is en hemel toe gegaan het. Van nou af is my lewe net ‘n plesier.” Oor en oor, terwyl pa Le Clos, gebore in Mauritius, maar van ouderdom 7 al in Suid-Afrika, bars van trots en vreugde en liefde, praat die pa oor sy seun.

Terwyl ons in Nederland en België was, is hierdie onderhoud met die pa telkens uitgesend. Die kommentators het geskater van lekkerkry oor Chad se pa wat onkeerbaar die seun se lof besing.

Vele mense dink die onderhoud met Chad se pa was die media-moment van die Olimpiese Spele (sien die berig hieronder).

Ek wonder of pa en seun werklik besef met watter absolute genot mense oor die hele wêreld die liefde van ‘n pa vir ‘n seun bewonder het.

Tydens die onderhoud vertel hy van hul groot familie, hul gereelde byeenkomste met die groot gesin, van sy lang oefenure, van die ondersteuning van sy ouers en van sy afrigter, van sy gevoelens toe hy sien hy het gewen en van sy verhouding met Phelps.

Twintig jaar oud, vertel hy van sy kant af met waardering en erkenning hoe sy afrigter vir drie maande saam met hom deurgebring het om hom voor te berei vir die Olimpiese Spele en vir drie maande lank nie sy gesin gesien het nie. So erg was dit dat die afrigter se dogter naderhand geweier het om met haar pa oor Skype te praat omdat sy hom gemis het en kwalik geneem het dat hy nie by haar was nie. Chad, die super-atleet, sien dit raak, waardeer dit en gee erkenning daarvoor.

Oor en oor kom ‘n mens agter hoeveel opofferings hierdie superatlete bring. En hoeveel mense saam met hulle net soveel opofferinge maak.

Tydens die onderhoud bel matriekmeisietjies na die ateljee en nooi vir Chad uit om saam met hulle na hul matriekafskeid te gaan. En, seker nog te vars om te besef hoe wêreldberoemd hy is, sit hy en werk uit of die datums in sy program gaan inpas. Hy oorweeg sowaar om te gaan….  Toe die tweede uitnodiging oor die lug kom, gryp die afrigter darem in en vertel dat hulle op die datum nie in die land sal wees nie.

Ongekunsteld, nog salig onbewus van sy superstatus, nog onaangetas deur sy roem. Dit is mooi.

Maar, sê een inbeller, nadat hy vertel het dat hy Chad ontmoet het en sy spontaneïteit geniet het, hy wil net vra dat hy moet bly soos hy is: ‘n seun met ‘n nugtere, mooi geaardheid.

Sal dit ooit so bly? Want, om roem te dra, moet ‘n mens supersterk wees – in jou karakter. Roem, soos mag, korrupteer.

Die lang, lang onderhoud is boeiend. Dit is ‘n studie in karakterbou, ‘n onthulling van iemand se innerlike.

Wat onthou ek die meeste van al die interessanthede, vra ek myself na die tyd af? Daar is pragtige momente as hy oor sy pa en ma praat, oor sy opofferinge, oor sy liefde vir sy land, dat hy graag Pres. Zuma en Oud Pres Mandela wil ontmoet, as mense inbel en vertel hoe hy hulle lewens raak en hulle inspireer en as hy elke keer weer heel spontaan vir ‘n ieder en ‘n elk bedank – duidelik eg dankbaar.

Vreemd genoeg, is dit iets wat die afrigter, wat ook aan die onderhoud deelneem, vertel, wat my veral bybly:

Hy praat oor Chad se absolute toewyding en hoeveel hy bereid was om prys te gee. Maar, sê hy, hy het ook altyd weer die leiding van mense om hom aanvaar en op goeie raad gereageer. Kyk, vertel hy, die seun is 20 jaar oud, maar hy kon net op ‘n Saterdagaand ‘n selfoon kry wat hy weer op ‘n Sondag moes inhandig. En hy het dit heel gewillig gedoen. Vir die res van die week was hy daarsonder.

Stel jou voor.

‘n Twintigjarige seun sonder ‘n selfoon?

Geen wonder hy het ‘n goue medalje gewen nie.

As ‘n mens ‘n doel voor oë het, is jy op pad om te presteer. Jou lewe is gerig, jy werk aan wat jy graag wil bereik. Jy is op pad om resultate te behaal.

Dit is lank nie genoeg nie. Jy moet ook nog hard, hard werk. En jy moet kan vasbyt en deurdruk en opoffer. En jy moet na raad kan luister. Jy moet mense om jou hê wat dinge nie noodwendig vir jou makliker maak nie, maar wat van jou dinge vra wat belangrik is om jou doel te bereik.

Iewers moet jy ook bereid wees om anders as ander mense te wees. Om die “normale” dinge prys te gee, ter wille van die groter doel. Om sonder ‘n selfoon te wees.

Kyk na die seun! Kyk hoe pragtig is hy! Is hy nie mooi nie! Dit is my seun. Hy is ‘n wonderlike kind!

Klink bietjie na die Evangelie van die groot offer, van die Seun in wie die Vader ‘n groot vreugde, welbehae gehad het.

Mooi stof vir ‘n kinderpreek. So word ons geïnspireer. 

Die ander Seun, die een wat sy lewe afgelê het, besef ‘n mens, is ook so – net veel meer. As ‘n swemmer ‘n mens soveel kan inspireer, des te meer doen Hy dit…

While watching his son walk around the pool after the medal ceremony, Bert shouts: "Look at him, he's beautiful, I love you!"I have never been so happy in my life ... It's like I have died and gone to heaven. Whatever happens in my life from now on, it is plain sailing." Getting a fright when he sees his own large figure on one of the TV monitors, Bert asks Balding if the interview is live and then apologises saying: “Sorry, sorry. I'm ugly, I know!” Bert's endearing interview has gone viral, even leading to the hashtag “ChadsDad” on Twitter. Hailed by some as the media moment of the London 2012 games so far, the tweets have been pouring in: “Sport is the greatest thing! Us mortals can't win Olympic medals, but we can still feel it (almost!!) like #chadsdad #london2012 legend #SA” “The best thing about the Olympics so far = #ChadsDad” “I want Chad Le Clos to win so I can see his dad again! #chadsdad” “Dear BBC, can we please have Chad's Dad on again tonight?” “Fine work from the BBC there getting #chadsdad on. That is what the Olympics are about and what they mean to people” “Chad, your old man rocks. I have just looked in the dictionary at the word 'proud' and this is what I found. #ChadsDad” Chad Le Clos won the race in 1min 52.96sec, swimming alongside his long-time hero, Michael Phelps (who finished just 0.05sec after Le Clos). Japan's Takeshi Matsuda took third position. Bert could be seen wildly waving the South African flag in the audience as he watched his son take the gold medal.