Konfrontasies kan dikwels heel intense, emosionele debatte
veroorsaak.
Dit geld ook vir gelowige mense.
Handelinge 15 gee ‘n voorbeeld van hoogs emosionele en
intense debate binne die kerk. Dit is nie altyd ‘n mooi prentjie nie. Dit is ‘n
groot baklei oor een van die belangrikste aspekte van die Joodse
geloofstradisie.
Ernstige, vroom mense wat God met toewyding dien, reis al
die pad uit Judea na Antiogië om die gemeente daar voor te sê dat hulle die
nuwe bekeerlinge in hul midde moet laat besny. Wat vir God se uitverkore volk
vir eeue gegeld het, geld, volgens hulle, ook vir volgelinge van Jesus, die
Jood uit Galilea.
Lang afstande lê hulle af om te sorg dat die wet van
Moses onderhou word. Dit is hulle erns. Hulle is volgelinge van Jesus, maar wil
ook nie vir Moses laat vaar nie.
Die dispuut is so erg dat hulle nie tot ‘n vergelyk kom
wanneer Paulus en Barnabas met hulle slaags raak oor die kwessie nie. Albei
partye klou vas aan hulle waarheid en aan hulle idee van wat die wil van God
is. Daar in Antiogië, ‘n belangrike sentrum van die vroeë kerk, word hewig
gedebatteer.
Omdat hulle nie tot ‘n vergelyk kan kom nie, verplaas
hulle die gesprek na Jerusalem. En ook daar breek die twis uit.
Agter Lukas se sober verhaal kan ‘n mens sekerlik intense
emosies raaksien. Hier is baie op die spel. Hier word mense in hul mees intieme
geloofsoortuiginge geraak en selfs seergemaak.
Die oplossing in Handelinge 15 is duidelik: die emosies
is intens. Die resultate bly uit. En tog val dinge nie vas nie. Die groepe vra raad van
ander. Hulle soek mense op wat met gesag kan leiding gee. Hulle reis selfs dae
lank na Jerusalem om dan daar verder te praat.
So intens soos wat die emosies is, so intens is die
gesprekke. Lank luister die mense na mekaar.
Hulle praat.
Hulle praat.
Jy kan in jou emosies en seerkry vasbrand en vasval. Of jy kan ook
vra hoe jy die ander persoon moet begryp in sy of haar ernstige emosies oor
sake. En jy kan die saak op baie maniere hanteer – tot jou eie beswil, en as jy
geestelik ingestel is, ook op die beswil van mense wat jou kwets.
In so ‘n situasie bly die belangrike om God se wil te
herken. Die groepe kom bymekaar en hoor die apostels, die mense van wysheid
praat oor wat gebeur het onder hulle: hoe hulle steeds weer in al die goeie
dinge wat onder hulle gebeur het, God se teenwoordigheid raakgesien het. Daar is steeds weer ‘n sterk sensitiwiteit vir die geestelike
dimensie. Daarom vra hulle waar hulle God se teenwoordigheid in hul lewens en
situasie kan raaksien.
As dinge vasgeval het, word hierdie voortdurende gesprek
en naenke oor God se wil deurslaggewend. ‘n Mens kom slegs op ‘n volwasse
manier deur tye van konflik wanneer ‘n mens altyd op soek is na die leiding van
God. Hier gaan dit om God se wil vir ‘n
mens se lewe te ontdek.
Niemand is so naïef om te dink dat daar nie spaninng
onder glowigs is nie. Daar is. Erge spanning.
Dit is hoe ‘n mens die spanning hanteer en verwerk, wat
tel. En ‘n mens kan dit alleen verwerk wanneer ‘n mens na ‘n situasie kyk in afwagting op God wat harte verander.
Uiteindelik bring hierdie perspektief egte eenheid - sodat 'n mens kan weet dat die Heilige Gees in die oplossing van die konflik aan die werk was. "Die Heilige Gees en ons het besluit..." Dit is die uitkoms van al die intense gepraat.
