Die
Parlatones is terug in Suid-Afrika. Hulle kom uit die VSA om hier 'n konsert of
twee te gee.
Hulle
is een van die bekendste bands in Suid-Afrika. Hulle verkoop meer plate as 'n
hele paar van die ander bekende bands saam. Hulle het opgetree by die
Wêreldsokker-beker se openingskonsert in 2010. Hulle werk saam met
aartsbiskop-emeritus Desmond Tutu aan Live Earth wat die vernietiging van die
aardbol wil beveg en wat hom beywer vir bewaring.
Ek
is altyd geboei deur die poëtiese, unieke klank en inhoud van hul musiek.
Vanaand
is daar 'n onderhoud met Kahn Morbee, die leier-sanger, op die televisie.
Hulle
praat land en sand oor 'n klomp goed. Maar op 'n stadium vertel hulle van 'n
vriend wat breinskade opgedoen het. Hulle het hom in die hospitaal besoek waar
hulle 'n tydjie met hom deurgebring het en vir hom musiek gespeel het.
Dit
was spesiaal, vertel hulle. Sy gesig het opgehelder toe hy hulle sien en na
hulle luister.
Toe,
skielik, neem die onderhoud 'n onverwagte wending.
Kahn
Morbee sluk terwyl hy van die episode vertel. Kyk hoe mistig word my stem,
vertel hy. Hy wil dapper bly praat, maar jy kan aan sy stem hoor net die gedagte aan hulle
vriend, aan die musiek wat hulle kon deel en aan die vonk van lewe wat wakker
skiet deur hul kontak, maak diep emosies in hom wakker.
Een
van die bekendste sangers in Suid-Afrika van 'n band wat op almal se lippe is,
sê: "Dit is wat die lewe die moeite werd maak."
Ontferming
is dikwels die geheim van suksesvolle kunstenaars. Hulle begryp hoe kosbaar die
lewe is en wil dit uitsing.
