In Lukas 5:27-39 eet Jesus saam met die tollenaar, Levi in
sy huis.
Tollenaars was nie hoog geag nie. Hulle is beskou as
oneerlike mense wat mense bedrieg het (Lukas 3:13).
Jesus kyk anders na hulle. Hy is die een wat by Levi wil
gaan eet. Maar die manier waarop Lukas die verhaal vertel, suggereer dat Levi
iemand was wat tot dieper insig gekom het en gesoek het na vergifnis.
Levi nooi 'n groot klomp tollenaars na sy ete (Lukas 5:29).
Dit stuit die Fariseërs teen die bors: hulle verwyt Jesus dat hy sosiaal
verkeer met tollenaars en sondaars. Hulle kyk na die tollenaars as mense wat 'n
onrein lewe voer.
Hulle kan nie glo dat Jesus met sulke mense wil saamwees
nie. In hul eie lewens het die Fariseërs nie enige plek nie. Hulle word summier
uitgesluit en sosiale kontak met hulle is nie moonlik nie: wie met sondaars
omgaan, word self onrein. Hulle sou nie kon offer nie, sou nie die tempel kon
binnegaan nie en sou nie hul godsdienstige pligte kon nakom nie. Dit sou van
hulle onheilige mense maak.
Hulle sou nooit sulke mense aanvaar nie. Eers as die mense
tot bekering kom en van hul onheiligheid en onreinheid gesuiwer word, sou hulle
in hul kring toegelaat word.
Jesus antwoord: hy gee nie om om saam met sulke mense te
wees nie. Deur na hulle uit te reik, is hy besig om hulle bewus te maak dat
daar vir hulle ook 'n plek in God se heilige ruimte is. Sy teenwoordigheid trek
hulle nader en maak heiligheid vir hulle aantreklik.
Dit is egte heiligheid: om naby God en soos God te wil wees...
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.