Wat is vreugde?

Voordat ‘n mens die baie kante van vreugde bekyk en bedink, is dit sekerlik belangrik om te vra “wat is vreugde?”

Ons sien dikwels vreugde as ‘n emosie. Wanneer ons dit nie “voel” nie, lyk ons lewe vir ons vaal. Ons word maklik moedeloos en wanhopig.

Natuurlik is vreugde ook ‘n gevoel. Maar vreugde is baie meer as ‘n gevoel. ‘n Mens kan in angstige tye, in moeilike oomblikke, in wanhoop nog vreugde ervaar. Vreugde loop baie dieper as daardie salige gevoel van opwinding en vrolikheid wat ons soms so goed kan laat voel. Vreugde beteken allermins dat ‘n mens die heel dag met ‘n glimlag op jou gesig rondloop.

Dit is die volwasse, ryp en ryk gemoedstoestand wat ‘n mens ervaar te midde van lewenstorme – soos Paulus in die gevangenis om middernag toe hy in boeie vasgekerker sy liedere gesing het.

Vreugde is die gevoel van krag, van energie, van vertroue, van die vaste wete wat ‘n mens het dat jou lewe in God se hand is.

Ek onthou hoe ek by die muurbalbaan in Pretoria gesit en luister het hoe ‘n jong man in sy twintigs vertel het dat hy die naweek afry Kaap toe. Hy het dit nog nooit in sy lewe gedoen nie, het hy vertel. En hy weet nie of hy ooit weer die kans kry om die Kaap te sien nie. Hy het altyd van sy ouers, wat daar groot geword het, net lofsange oor die Kaap gehoor. Sy gespreksgenoot het verstom geluister wat hy alles in daardie paar dae wou inpas.

Veel later het iemand my vertel dat daardie jongman toe pas gehoor het dat hy terminaal siek is en net ‘n paar maande oor het om te leef. Hy het in die laaste paar weke van sy lewe, vertel hulle my, met ‘n lewensvreugde die mooiste dinge in die lewe opgesoek.

As ‘n mens innerlike vreugde het, jou rus in God gevind het, kom lewensvreugde as ‘n diepe energie in jou lewe los. Dan sal selfs die laaste vyand niks kan wegneem van die gebrokenheid van die lewe nie. Vreugde word nie deur eksterne dinge bepaal nie. Dit is die lewenservaring van mense wat volwasse in die geloof is en in diepe harmonie met God leef.