Die geestelike lees van die Bybel: toewyding aan God se woorde

Spiritualiteitskrywers het baie gemaak van die geestelike lees van die Bybel. Soos ‘n mens die Bybel lees en weer oorlees, het hulle geredeneer, word ‘n mens dieper in die skoonheid en betekenis daarvan ingetrek.

Hulle het ook besef dat die Bybel op baie maniere ‘n appel op ons maak. Die vroeë skrywers het besef op watter baie verskillende maniere die Bybel ‘n effek op ons kan hê.

Hier moet ‘n mens veral twee kontekste onderskei. Aan die een kant is daar die tye wat ons saam met ander die Bybel lees en hulle ons oë op ‘n spesiale manier oopmaak vir die teks. Iemand kan op so ‘n spesiale manier aan ons voorlees, soms selfs deur een klein aksent te lê of ‘n woord uit te lig, dat dit ‘n durende invloed op ons lewe uitoefen. ‘n Skildery of ‘n beeld oor ‘n Bybelse tema of teks kan ons verstaan van daardie teks beïnvloed. En ons weet hoe ‘n preek oor ‘n teksverhaal ons hele lewe by ons kan bly. Dit het dikwels met my gebeur dat ek, terwyl ek die Bybel in die diens gelees het, besef het dat die nadruk op ‘n sekere woord, die pouses wat ek moet maak tussen frases en of ek ‘n teks harder of sagter lees, vir my self ‘n leerproses was.

Aan die ander kant is daar die tye wat ons op ons eie met die Bybel besig is. Dan kan dieselfde spesiale ervaringe ons deel word. Wanneer ‘n mens op jou eie is, in tye van vreugde, seerkry, teleurstelling, bekommernisse of twyfel, kry die Bybel in elkeen van hierdie situasies ‘n eie betekenis en werking. Ons sien in sekere omstandighede en kontekste in die Bybel dinge raak wat ons andersinds nog nie ingesien het nie.

Een van die vroegste kerkvaders, Gregorius die Grote, het reeds eeue gelede geskryf: “Die siel, bewus van sy foute en in die besef van dit wat gehoor is, word geraak deur innerlike hartseer en berou. Dan wil dit niks anders doen as om te treur en deur trane die innerlike onrustigheid weg te was nie. Ander kere weer, is die siel in totale verrukking wanneer dit in kontemplasie is oor die groter dinge. Dan weer loop die trane soos die mens innerlik verlang na die hoëre dinge.”

Maar uiteindelik is die doel van Bybellees om in God se teenwoordigheid te wees. Dit gaan nie maar net om die woorde van die Bybel nie, maar om die Een wie se woorde dit is. Die toegewyde lees is ‘n lees wat ‘n mens se toewyding aan God verdiep en sterker maak.