Elizabeth Barrett-Browning (1850) het een van die beroemdste liefdesgedigte ooit geskryf.
Sy het in 1846 haar man, die digter Robert Browning ontmoet. Op daardie stadium was haar lewe behoorlik deurmekaar. Sy was verslaaf aan morfien nadat sy 'n ernstige besering opgedoen het en is uitgelewer aan die terreur van 'n gek pa wat nie sy kinders wou laat trou nie.
En toe "gebeur" die liefde met haar. Sy het verlief geraak op Browning, met hom weggeloop om te trou en toe, in 1850, 'n klomp gedigte wat vir hom geskryf is, gepubliseer. Die onderstaande een is die beroemdste van almal.
Dit is 'n sonnet waarin sy vertel hoe sy hom op ses maniere liefhet. 'n Sonnet, met sy inperkende vorm, is 'n besondere uitdaging vir digters. Dit is juis die dissipline van die vorm wat hierdie klankryke, liriese, maar ook inhoudryke stuk werk help bekend maak het.
In literatuur probeer mense altyd die liefde in woorde uitdruk. Paulus het dit in 1 Kor. 13 gedoen op 'n manier wat mense vandag nog raak.
Elizabeth het op haar manier ook van die breedte, wydte, hoogte en diepte van haar liefde vertel in taal wat meer as een keer mistieke, godsdienstige inhoude het
Sy dig eers oor die liefde wat sy vir haar Beminde het op die hoogste geestelike vlak, maar ook, tweedens, in die gewone alledaagse lewe. Sy het graag lief, so graag soos mense stry vir reg en geregtigheid. Sy het suiwer lief, so suiwer soos mense wanneer hulle aanbid. Sy het met passie lief, so intens soos wat sy ooit in haar lewe seerkry-tye moes verduur het. Sy het lief soos wat sy as kind diep omgegee het vir vroom helde. Sy bemin met haar asemhaling, haar glimlag, haar trane, met haar hele lewe. Sy sal vir altyd bemin.
How do I love thee? Let me count the ways.
In literatuur probeer mense altyd die liefde in woorde uitdruk. Paulus het dit in 1 Kor. 13 gedoen op 'n manier wat mense vandag nog raak.
Elizabeth het op haar manier ook van die breedte, wydte, hoogte en diepte van haar liefde vertel in taal wat meer as een keer mistieke, godsdienstige inhoude het
Sy dig eers oor die liefde wat sy vir haar Beminde het op die hoogste geestelike vlak, maar ook, tweedens, in die gewone alledaagse lewe. Sy het graag lief, so graag soos mense stry vir reg en geregtigheid. Sy het suiwer lief, so suiwer soos mense wanneer hulle aanbid. Sy het met passie lief, so intens soos wat sy ooit in haar lewe seerkry-tye moes verduur het. Sy het lief soos wat sy as kind diep omgegee het vir vroom helde. Sy bemin met haar asemhaling, haar glimlag, haar trane, met haar hele lewe. Sy sal vir altyd bemin.
How do I love thee? Let me count the ways.
I love thee to the depth and breadth and height
My soul can reach, when feeling out of sight
For the ends of being and ideal grace.
I love thee to the level of every day's
Most quiet need, by sun and candle-light.
I love thee freely, as men strive for right.
I love thee purely, as they turn from praise.
I love thee with the passion put to use
In my old griefs, and with my childhood's faith.
I love thee with a love I seemed to lose
With my lost saints — I love with the breath,
Smiles, tears, of all my life! — and, if God choose,
I shall but love thee better after death.
Hier is 'n link na 'n Peanuts weergawe van die gedig:
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.