‘n Storie kan ‘n mens se lewe verander.
Ek dink aan my navorsing oor die Boere-oorlog. Eens was dit vir my ‘n episode uit die verre verlede. En die episode was in my geheue aanwesig saam met mooi momente soos die Vroue-monument in Bloemfontein.
En toe lees ek op ‘n dag Ds. Abraham H. Luckhoff se dun, kort dagboek oor sy werk as kapelaan in die Bethulie konsentrasie-kamp. Ek sien hoe hy tot 20 begrafnisse op ‘n dag hou en hoe dit hom, getroue werker in die Wingerd, tot in sy siel in raak. Ek lees selfs hoe hy dapper en toegewyd sukkel om hout te kry sodat sy gemeentelede hul dooies op ‘n waardige manier kan begrawe. Ek beleef deur sy verhaal hoe ‘n ma haar verstandelik gestremde kind verpleeg as hy siek word en gebroke moet ervaar hoe die kind sterwe. Ek lees verslae, maar ook verwonderd hoe hy in hierdie barre, onmenslike omstandighede, ‘n aangrypende loflied op die liefde sing. Ek staan verstelpt voor sy vertelling van die jong man wat desperaat en in rou uit die tent storm waarin sy vrou besig is om te sterf met die verskriklike donker woorde: “Is daar dan geen ontferming in die hemel nie?” En ek maak met hom mee hoe Luckhoff in daardie verslae uitroep tot in die murg van sy geloof bedreigd voel.
Die verhaal van ‘n predikant oor die eindelose leed in ‘n konsentrasie-kamp het my oë oopgemaak vir die die geskiedenis van ons land soos geen ander historiese inligting nie. Dit het my sterker geanker in die verlede, my identiteit ingevul. Dit het my afsku in geweld en in die verskriklike leed wat mense mekaar kan aandoen, verskerp. Ek het besef: hier lê my wortels. Dit is gedoen aan mense wie se bloed in my are vloei. Ek het ook die prys betaal vir die oorlog. Ek dra ook die las van wat gewetenloos aan mense in die oorlog gedoen is. Die verhaal van die oorlog het my verhaal geword.My mens-wees is tot in die murg gevorm deur 'n verhaal wat meer as 100 jaar oud is. My identiteit is omvorm.
Stories het ingrypende transformatiewe potensiaal.
Die Switserse Hervormer, Zwingli, skryf McGrath, het die nagmaal op hierdie manier verduidelik. Die nagmaal was vir hom ‘n transformatiewe verhaal. Alles wat ons van Christus weet, word vir ons ‘n harde werklikheid wanneer ons die brood en die wyn nuttig en daarmee 'n verhaal van Christus se lyding herbeleef. Die nagmaal is die lewensveranderende verhaal wat Jesus se offer deel maak van ons lewe. Die nagmaal trek ‘n mens in in die verhaal van Christus sodat dit jou verhaal word, in jou lewe ‘n werklikheid raak.
‘n Mens hoor deur die nagmaal die eeu-oue verhaal van die mensdom se verset teen die goeie en jy word deel van mense wat weier om God op die manier te verwerp. Elke keer dat ‘n mens die nagmaal gebruik, word die verhaal van Jesus jou verhaal wat jou bring tot ‘n nuwe begin, tot ‘n nuwe fase in jou lewensreis, tot nuwe toewyding. Skielik maak dit saak om Christen te wees. Jy ontdek weer waarom jy Christus volg: jou wortels lê diep in die liefde wat vir ander uitgestort word, wat geweld verwerp, wat mense laat omgee vir mekaar, wat kwaad veroordeel en wat oproep tot diens.
Dit pas om hieroor na te dink in die lydenstyd. Dit is egte Spiritualiteit: wat doen die lydensverhaal aan mense wat dit hoor. Hoe transformeer dit hulle sodat die verhaal van Jesus die verhaal van hulle lewe word. In die lydenstyd word immer weer die uitdaging gestel: watter verskil maak hierdie vertelling van die lyding by jou sodat lyding se houvas op die wêreld verbreek kan word?
Die lydenstyd is die tyd van die Groot Onthou: die kruisverhaal word ons voor die oë gehou en word in ons geheue dieper ingeprent. Hoe meer ons onthou, hoe meer word ons mense van lyding. Dit is ons identiteit: want wie ‘n mens van lyding is, wil dinge nuut maak, wil dinge verander, wil lyding tot ‘n einde bring, soek ‘n wêreld vol vreugde en verlang om die paradys weer op aarde te beleef.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.