Breiwerk, dink 'n mens, is net oor meganiese klik van twee naalde in 'n eindelose proses van klere-maak.
Ons onthou: Die tannies wat op hul sitbanke na mekaar sit en loer met allerhande dagpraatjies oor dit en dat, terwyl die breinaalde flink, outomaties, sonder gemorste gedagtes, onopgemerk oor mekaar bly kliek en klik. Hulle sal in hulle slaap 'n trui kan brei.
So af en toe, aan die einde van 'n ry, is daar 'n flits, 'n stil omdraai. Dan word die hele stuk gepatroonde wolrol in een veeg eenkant toe geskuif en begin die proses blitsig van vooraf. Alles loop glad, vanself, in 'n wonderlike proses van vlytigheid.
Die verontwaardigde seuns is soms nader geroep en dan moet hulle hande uitsteek sodat ma die gekoopte stringe wol in bolle kan oprol. Vies. Buite is te spele en te geniet. Hier is hulle 'n slagoffer van moeder se obsessie en werkywer.
Kinders luister gefrustreerd oor die eindelose gesprekke oor watter patroon vir watter mens die maklikste is.
Dit is 'n paar dingetjies van die reusagtige breikultuur. Een van die oudste doenighede van die mensdom.
En tog, deesdae, sterf dit uit. China laat ons eerder daardie trui vir 'n appel en 'n ei in die naaste winkel opraap. En ons ander klere word so warm en snoesig - truie is bietjie uit.
Nou word truie-brei 'n egte kuns. En waar die menslike kreatiwiteit fokus, is daar wonderbare uitkomste. Elsje stuur vir my 'n foto en ek kom op 'n hele wêreld van menslike vernuf, humor en bekwaamheid af.
Ek bedink die spirituele kante daarvan. Elke foto vertel 'n verhaal van vindingrykheid. En soms is daar 'n aardsheid wat 'n mens aan die dink hou: all you need is love and money! Of kom daar verkneukeling oor die boom wat warm bly, die bus wat uithaal en wys, die geraamte met sy warm, rooi oë in sy meditasie-posisie.
Skepping: goddelik en menslik, die voortbring ex nihilo, uit niks, is bekoorlik en selfs mistiek: wie het ooit kon dink, sê ons vir onsself as ons na sulke dinge kyk.
Mens-wees het dieptes wat 'n mens nooit kan peil nie. Dit is pure skoonheid. Elke dag te viere. Eer die Skepper wat skeppingsvermoë uitdeel en deel.
A crocheted skeleton from Agata Oleksiak's exhibition 'The End is Near.' (Photo: Jonathan LeVine Gallery)
West Cape May's 'Midnight Knitter'
Also in 2010, an entity nicknamed the 'Midnight Knitter' hit West Cape May, adorning trees and poles with knit. 'We never did identify exactly who was responsible,' says Mayor Pam Kaithern. (Photo: Dale Gerhard)
Magda Sayeg's magic bus
A yarn-bombed bus in Mexico City, by Magda Sayeg, a fiber artist from Austin, Texas known as 'Knitta.' About 10 years ago, Sayeg yarn bombed her first object: the handle to a door. (Photo: Cesar Ortega)
All you need is ... yarn?
A panel from crochet artist Agata Oleksiak's recent gallery exhibit, 'The End is Near.' Oleksiak says there remains a certain universality about yarn and crochet. 'Everybody can find themselves in it,' she says. 'You have a sweater or a blanket or scarves. You understand this language.' (Photo: Jonathan LeVine Gallery)
