Sou
‘n mens sekere dinge kon uitsonder as die belangrikste aspekte van die
geestelik lewe?
Iemand
soos Waaijman dink daar is veral vier kernwoorde wat die geestelike weg
kenmerk. Een (en die eerste) daarvan is volgens hom die vrees van die Here.
Vir
moderne ore wat nie hou van angs nie, veral nie in godsdiens nie, is dit minder
goeie nuus. Juis daarom is 'n mens nuuskierig wat by "vrees"bedoel word.
Waaijman
verwys nie altyd baie na die Nuwe Testament nie, daarom het ek begin soek na
gedeeltes daaruit wat sy standpunt sou illustreer. Een so ‘n gedeelte was
Hebreërs 5:7.
Ek
het ‘n paar gedagtes oor Hebreërs 5:7 al geskryf, maar wil by die hart van die
vers uitkom. Ek is aangetrokke tot hierdie vers nadat ek verskeie stukke
geskryf het oor die gedeelte in Lukas oor die twee misdadigers aan die kruis. In
albei gedeeltes speel vrees vir die Here ‘n deurslaggewende rol.
So
lyk Hebreërs 5:7:
Hy (Jesus) het in sy lewensdae
gebede en smeekgebede met harde krete en trane gebring na Hom wat Hom van die
dood kon red, en Hy is verhoor vanweë sy dieper onderworpenheid aan God.
‘n
Mens, sou ‘n mens vorige gedagtes kon saamvat, lees die vers onder die indruk
van Jesus se lewenslange lyding. Nie net die kruis nie, maar die menslike
bestaan staan in die teken van lyding. Tog is daar ‘n ondertoon van troos in
die vers, want Jesus weet dat lyding nie die laaste woord spreek nie en dat God
red uit die dood.
Van
die begin af was ek geboeid deur die laaste deel van die vers wat eindig met
die opmerking dat Jesus verhoor is “vanweë sy dieper onderworpenheid aan God.”
Dit
is die diepste moment in die teks.
Die
teks onderstreep dus dat Jesus se gebede verhoor is, dat Hy die troos ontvang
dat sy lewenslange lyding tot ‘n einde sal kom, as gevolg van sy diepe ontsag
vir God (ἀπὸ τῆς εὐλαβείας).
Dit
is nie die gebede nie, maar Jesus se ontsag wat die verskil maak. God verhoor
Hom omdat Hy met ontsag voor God leef.
Hierdie
opmerking herinner aan Lukas 23 waar die “goeie” kwaaddoener vir die ander
kwaaddoener aan die kruis wat Jesus gelaster het, vra of hy dan nie God vrees
nie. Hy sou oomblikke later ook ervaar hoe Christus sy gebed om vergifnis
aanvaar deur vir hom te belowe dat hy saam met Christus in die paradys sal
wees. Dit is sy vrees wat daartoe lei dat Christus die "goeie" kwaaddoener verhoor.
Ontsag
is ‘n vertaling van ‘n woord wat verwys na eerbied, aanbidding, respek en
onderworpenheid. ‘n Baie gewilde en miskien dit beste woord is “vrees vir God.”
Ontsag
beteken nie angs nie, maar eerbiedige
verwondering oor God. Die ontsag kom na vore in Christus se liefdesbede tot
God: Hy smeek en verlang na God wat selfs die dood oorwin. Sonder God kan dit
nie.
Wie
dus leef uit ontsag vir God, ‘n kernwoord in spiritualiteit, kan reken op God. En
wie kan die Spreuke teks ooit hier weglaat: “Die beginsel van die wysheid is die vrees van die HERE
(9:10)?