Daar is al vir verskeie dekades ‘n groot belangstelling in die Weste vir die Oosterse mistiek – veral soos dit in die Japanse zen, die Chinese wysheid en die Indiese joga na vore kom. Veral meditasie is in die sentrum van belangstelling. Meditasie bring die liggaam in balans met die gees en gee aan ‘n mens die gevoel van balans en harmonie. Sommige mense wil niks van meditasie wees nie, terwyl ander weer voel dat daar ook in Bybelse tekste en Christelike kringe vorme van meditasie voorkom wat sekere ooreenstemming met Oosterse mistiek vertoon. Beide leer volgens hulle dat ‘n mens moet soek na self-beheersing. Beide bring die mens tot ‘n vrede wat al die aardse strydpunte agterlaat en mens bring tot self-verwesenliking. Beide wil beklemtoon dat ons al hoe meer menslik moet word in alles wat ons beleef. Beide aanvaar dat die mistiek die hoogste uiting van ‘n godsdienstige gees is.
Die houding teenoor die mistiek hang af van hoe ‘n mens Oosterse vorme van mistiek verstaan. Hulle verskil onderling baie. Wat egter duidelik is, is dat die Christendom diep moet nadink waarom die tradisionele vorme van godsdiens nie meer vir die Westerse mens bevredig nie. Wat veral opval is dat mense soek na allerhande praktiese, konkrete en liggaamlike vorme van mistiek. Dinge soos joga, reiki, aromaterapie en allerhande danse spreek nie net die mens se gees aan nie, maar ook sy liggaam. Die wilde populariteit van musiek, waar die mense se ervaring aangespreek word, bevestig hoe belangrik liggaamlike ervaringe is. Dit is vir mense nie genoeg dat hulle goed, aangenaam, gerieflik leef nie. Hulle soek na iets meer. Die Westerse samelewing het wonderlike informasie: ons weet alles, ken alles, beleef alles. Kliek op die net en jy het dit.
En tog is ons soekers na iets diepers.
Deur goed op te let wat die Oosterse mistiek vir die moderne mens bied, kan ons opnuut bewus raak van antwoorde wat lank reeds in ons eie tradisies te vinde is. Maar totdat ons dit doen, moet ons weet dat ons brein-godsdiens se dae getel is. Noudat ons al so lank die mistiek uitgeskuif het, het die tyd ryp geword om terug te gaan op ons spore en kyk wat het ons opgegee tot ons eie nadeel. Ons sal verbaas wees oor die antwoorde wat ons in ons eie geskiedenis sal ontdek en wat ons tot nuwe ervarings kan inspireer.
Thursday, August 06, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Blog Archive
-
▼
2009
(275)
-
▼
August
(30)
- Vreugde
- 'n Soet smakie...
- Die rykheid van die geestelike reis
- Oor boelies en bullebakke (vervolg)
- Respek
- Die boeiend rol van memorisering
- Geert Grote
- Die soeke na vreugde.
- Die Elfmiljoen rand Sondag in Regensburg.
- Deur die liefde gedryf.
- 'n Dag om te onthou....
- Mistici en brandende liefde
- Memento mori: die lewe is 'n kosbare gawe
- Innerlike sorg
- Duitse maniere
- 'n Sondagmiddag in ons nuwe blyplek
- Armoede is nie 'n skande nie - oor konformiteit aa...
- Om God se aanraking af te wag - die eie aard van C...
- Lewensvreugde
- Die Gees van Christus - oor die mistiek en konform...
- Weg van die kerk na ‘n nuwe toewyding....
- Vrye genade... Oor God se bevrydende aanraking
- Bybel-liefde
- Om iemand te verwond - die wese van die sonde
- En tog is ons soekers...
- Ek voel 'n diepe liefde vir daardie gesig. Oor die...
- Hoflike hardheid
- Hy glo wat hy sê....
- Van verwildering tot verwondering
- Kaptein
-
▼
August
(30)
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.