Oor boelies en bullebakke (vervolg)

Die reaksies op my blog van 13 June 2009 oor Boelies en bullebakke het my verbaas. Dit is blykbaar een van die mees gelese bloginskrywings tot nog toe.

Dit lyk asof veral die nuwe navorsing wat daarin genoem is,die reaksie uitgelok het. Die navorsing toon dat ons tot dusver nog altyd net nagedink het oor die slagoffers van boelies sonder om genoeg aandag te gee aan die boelie self as die slagoffer van sy of haar afknouerigheid en geweld. 'n Mens is ook verras omdat jy ontdek dat 'n boelie nie net 'n seun is wat ander slaan nie. Daar is baie soorte boelies, nie net in die skole nie, maar in die werk, in kerke, in universiteit en baie ander plekke.

Die navorsing wys dus hoe lewensbelangrik dit is om 'n bullebak so gou en so deeglik as moontlik te laat behandel. In ernstige gevalle behoort kliniese sielkundiges of psigiaters gekonsulteer te word. As dit nie gebeur nie, is die mense en kinders se toekoms gewoonlik daarmee heen en word hulle op die ou end uitwasse uit die samelewing.

Wat my verder bekommer, is dat ouers van bullebakke nie eintlik veel omtrent die situasie doen nie. Hulle dink dit is 'n verbygaande kwessie, dit is nie te erg nie en daar is ander groter probleme.

Ter wille van kinders behoort niemand onverskillig te staan teenoor vermoedens dat 'n kind bullebak-neigings het nie.

Uit die reaksies op my bloginskrywing sou 'n mens kon aflei dat geweld in 'n skoolsituasie 'n klomp mense so bekommerd het dat hulle hul toevlug tot die internet neem vir ondersteuning. Reeds dit wys hoe bullebakkery 'n hele huisgesin kan teister.

Die reaksie moes my seker nie verbaas het nie. Ek het die afgelope paar jaar uitgebreid gewerk op die kwessie van geweld en onder die indruk gekom van hoe verskuild geweld in ons samelewings is. Ons dink altyd geweld kom meestal in oorlog en in misdaad voor en dan onderskat ons die baie ander plekke waar geweld aan die orde van die dag is. Juis daarom wou ek oor bullebakke as geweldenaars ook opmerkings skryf. Die kind wat boelie is 'n geweldenaar wat ander mense se menslikheid tot niet maak.

Ek het my studie van geweld veral op 'n wye veld aangepak. Aan die begin van 2008 het ek saam met 'n groep Nederlandse en Vlaamse teoloe 'n konferensie oor geweld in die Nuwe Testament georganiseer. Die artikels (in Afrikaans en Nederlands) het intussen in HTS verskyn en sal uiteindelik in Engels by Brill in Leiden gepubliseer word. In hierdie artikels kom 'n mens agter hoe baie vorme van geweld daar is en hoe gewelddadig die Christendom en selfs Bybelgedeeltes dikwels is. Dit is leesstof wat 'n mens tot diepe nadenke stem, indien nie tot ontnugtering nie.

Kyk die inligting by:

http://www.hts.org.za/index.php/HTS/article/viewFile/92/88

Laai enige van die artikels af by:

http://ajol.info/index.php/hts/issue/view/5862

Die slot artikel in hierdie bundel wil 'n oorsig gee oor die rol van geweld in die Nuwe Testament.

My belangstelling in geweld volg ek tans op met studie oor 'n Spiritualiteit van Vrede. Dit is 'n boeiende onderwerp. As 'n mens eers die Bybel vanuit die motiewe van geweld en vrede lees, is dit merkwaardig hoeveel nuwe dinge 'n mens daaroor raaksien. Ek is oortuig dat Spiritualiteit 'n wesenlike bydrae kan lewer om 'n kultuur van vrede te vestig en geweld te bestry.

Vir inligting oor sommige van my ander artikels oor geweld en vrede, asook 'n lys van my ander publikasies, kan my lys van gepubliseerde werke gekyk word by:


http://espirituality.org/Info%20about%20Pieter%20documents/ListofPublications.pdf (hierdie lys sal spoedig aangevul word met die publikasies oor geweld en vrede).


Ek sit tans hierdie navorsing oor geweld voort in 'n projek saam met my gasheer in Regensburg en met ondersteuning van 'n Duitse navorsingtoekenning. Oor twee weke woon ek 'n konferensie by oor die interpretasie van die geweldsgedeeltes in Openbaring deur die loop van die eeue. My eie bydrae in HTS het gegaan oor geweld in Openbaring 18.

Ek sien dus baie uit na die byeenkoms, want dit behoort 'n mens 'n goeie perspektief oor die manier waarop Openbaring deur die eeue gelees is, te gee. Terselfdertyd bied dit interessante moontlikhede vir verdere nadenke oor geweld.


Openbaring speel 'n sleutelrol in die Christendom. Dit is 'n boek wat baie oor oorlog praat. In die wegrapingsboeke uit Amerika word 'n hele kultuur van geweld in die naam van die Christendom geakkommodeer. Die groot vraag is nou hoe 'n Christen vandag oor die boek dink. Dit is hiermee waarmee ek my tans verder besig hou. En dit is teen hierdie agtergrond dat ek oor boelies en bullebakke geskryf het. Om te dink: ons kinders wat in hul jong jare sorgvry en in vrede moet kan speel en leer, se lewens word dikwels deur geweld bedreig en vernietig. Dit is 'n tema wat van lewensbelang is.