In Shusako Endo se boek (Silence) gaan dit oor die gelowige mens se gevoel dat in die verskriklike lyding van mense, God stil bly. Die motief van stilte word daarom dikwels in die boek genoem. Op ‘n stadium word die priester gevange geneem en in ‘n hut gegooi waar hy alle sin vir tyd verloor. Hy voel dit erg aan want hy het nie eers ‘n gevoel wanneer hy die belangrike kerklike feeste moet vier nie. Terwyl hy wil bid, voel sy gebede vir hom leeg. Sy aandag word afgetrek deur die wagter wat hom oppas en buite die hut aan die lag en gesels is. Hulle geselsery laat hom voel dat hulle hulle afvee aan hom en nie vir ‘n oomblik vir hulle steur aan sy lot nie. Dit is dan dat hy dieper nadink oor sonde: Sonde, dink hy, is nie dit wat mense normaalweg daaronder verstaan nie. Sonde is nie om te steel en te lieg nie. Sonde is wanneer iemand eenvoudig brutaal oor die lewe van iemand anders loop en heeltemal onbewus is van die wonde wat hy daardie mens toegedien het.
Ons is dikwels jammer en berouvol oor watter seerkry ons veroorsaak, dink ek toe ek hierdie woorde lees. En hoeveel wonde dien ons nie ander mense toe nie! Maar intussen is ons salig onbewus van die wonde wat ons ander mense aandoen waarvan ons nie eers bewus is nie.
En hoe diep is ons dan nie deur sonde verswelgd nie.
En dit beteken dat ‘n mens net deur meelewing sonde ontkom. Meelewing, fyn oplet, bedagsaamheid, twee keer dink, wag voor die mond, liefde in die hart. Dit is wat ons nodig het vir ‘n lewe in reinheid, ‘n lewenswyse wat ander nie skade doen nie. Wat my laat dink aan die wyse woorde so lank terug aan die mense op die berg gesê: dink nie net aan jou dade nie. Dink aan jou woorde. Hoe dikwels jy ander kwets (Raka!). En moenie dink dat jy daarmee gaan wegkom nie. Waaksaamheid is ‘n herhalende opdrag in Jesus se lewe: let op, dink wat jy doen, kyk na jouself (die balk!).
En dan, onnmiddellik nadat die priester sonde bedink, volg die wonderlike sin: “En toe, vir die eerste keer het ‘n opregte gebed uit sy hart opgeklink.” Om in die aangesig van die sonde te kyk, skok ‘n mens wakker en rig jou hart op God.
Wonderlike boek met diep nadenke oor lyding en sonde.
Sunday, August 09, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Blog Archive
-
▼
2009
(275)
-
▼
August
(30)
- Vreugde
- 'n Soet smakie...
- Die rykheid van die geestelike reis
- Oor boelies en bullebakke (vervolg)
- Respek
- Die boeiend rol van memorisering
- Geert Grote
- Die soeke na vreugde.
- Die Elfmiljoen rand Sondag in Regensburg.
- Deur die liefde gedryf.
- 'n Dag om te onthou....
- Mistici en brandende liefde
- Memento mori: die lewe is 'n kosbare gawe
- Innerlike sorg
- Duitse maniere
- 'n Sondagmiddag in ons nuwe blyplek
- Armoede is nie 'n skande nie - oor konformiteit aa...
- Om God se aanraking af te wag - die eie aard van C...
- Lewensvreugde
- Die Gees van Christus - oor die mistiek en konform...
- Weg van die kerk na ‘n nuwe toewyding....
- Vrye genade... Oor God se bevrydende aanraking
- Bybel-liefde
- Om iemand te verwond - die wese van die sonde
- En tog is ons soekers...
- Ek voel 'n diepe liefde vir daardie gesig. Oor die...
- Hoflike hardheid
- Hy glo wat hy sê....
- Van verwildering tot verwondering
- Kaptein
-
▼
August
(30)
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.