God
ken ons as God die Vader, God die Gees en God die Seun.
Die
Seun is naby aan ons deur die bekende geskiedenis van sy geboorte, sy getuienis
en veral sy dood en opstanding. Steeds weer luister ons na sy woorde en sy
wysheid. Ons volg sy pad van self-prysgawe en opoffering. Ons is steeds weer
verwonderd oor sy goedheid, sy egtheid, sy ontferming en sy volharding.
Baie
dinge van Jesus bly ons by.
In
die sakramente van die doop en die nagmaal hou ons Hom in ons herinnering.
Maar
Jesus het telkens weer vir sy volgelinge herinner dat Hy aan hulle die Gees sal
skenk. Die Heilige Gees sal oor mense uitgestort word en hul lewens omkeer en
vernuwe.
Hoeveel
voorbeelde is daar van die teenwoordigheid en werking van die Gees in mense!
Oneindig is die verhale van mense wat bewus raak dat hulle deur die Gees
aangeraak is.
Maar
hiervoor moet ‘n mens ingestel wees: Die Heilige Gees bly by ons en is
teenwoordig in ons. Steeds weer moet ‘n mens dit kan raaksien en herken dat God
op ‘n onpeilbare, maar werklike manier in ons lewens inkom. Krag kom van buite
ons. Die wete en die ervaring van die Heilige oorweldig ons.
Iets
Groters as onsself, Iemand van oneindige Liefde, woon by ons in. God se
verhouding met ons kom nie tot stand bloot deur historiese kennis van wie Jesus
was nie.
Dit
is ‘n belangrike aspek van geestelike oefeninge dat ons ingestel is daarop dat
God onvoorwaardelik, direk, intiem met ons ‘n verhouding aanknoop. Hierdie
verhouding, die teenwoordigheid van God in ons, is ‘n kosbare kleinnood wat
gesoek en bewaar moet word.
