Na
buitengewone groot natuurrampe, sien 'n mens dikwels die allermooiste reaksie
van mense. Hulle skenk dan maklik geld en hulp om mense in rampgebiede te
ondersteun.
Een
van die goeie voorbeelde is insamelings oor die televisie en die radio.
Ure
lank word gebeeldsend hoe mense inbel na 'n sentrum om geld te skenk. Die
vordering word met groot opwinding bekend gemaak.
Miljoene
rande kan so ingesamel word.
Mense
gee so maklik en so veel omdat die ellende van slagoffers hulle aan hulle harte
raak.
Waar
mense emosioneel aangespreek voel, is hulle veel meer betrokke, vrygewing en
simpatiek. Hulle kom makliker tot dade.
Dit
werk eintlik op vele terreine so: met die kerstyd is 'n mens geraak deur die
verhaal van vrede. Die kultuur van familie-fees, geskenke gee en saam-kuier
maak mense rustig, vriendeliker en spoor hulle aan om te wys hoeveel hulle vir
mekaar omgee.
'n
Mens kom makliker tot aksie wanneer 'n mens emosioneel geraak word.
Daarom
speel emosies 'n groot rol in godsdiens. Mense kom tot 'n dieper ervaring van
godsdiens wanneer hulle in 'n serene kerkgebou is, of mooi musiek hoor of
luister na 'n prediker wat treffend kan praat. Dit raak 'n mens, roep gevoelens
van rustigheid op of laat 'n hart warm klop. Meer nog, dit kan motiveer en tot
aksie lei.
Emosies
speel dus 'n groot rol in godsdiens. Dit is 'n belangrike deel van 'n mens se
ervaring, maar ook van die geestelike reis.
Ook
Bybelse tekste vertel hoe belangrik emosies is. Een voorbeeld wys hoe 'n groot
rol speel dit in die evangelies: "En toe Hy die skare sien, het Hy innig
jammer gevoel vir hulle, omdat hulle moeg en uitgeput was, soos skape wat
geen herder het nie" (Matthew 9.36).
Die
negatiewe emosies van die skare karakteriseer hulle geestelike toestand. Hulle
kry swaar.
Daarteenoor
staan Jesus se ontferming: hy is innig jammer vir hulle. Hy sien hulle as 'n
oes wat ryp is op die lande, reg om die nuus van die evangelie te hoor.
Maar,
besef 'n mens terdee, emosies hou nie lank nie. Hulle is emosies juis omdat
hulle wisselvallig is. Wat vandag warmte is, is môre koue. Gevoelens van liefde
kan gou verdwyn.
Wat
dan?
In
Spiritualiteit word juis daarop gewys dat in kritieke fase's van die geestelike
reis, wanneer emosies 'n mens in die steek laat, dit juis gebeur omdat God 'n
mens nie valse hoop en vertroue wil gee nie. 'n Mens kan teer op jou emosies.
Daarom
gebeur dit dat die moeilike, vaal tye van koudheid in 'n mens se lewe kom: juis daardie tye laat 'n mens besef dat 'n
mens op God kan vertrou - selfs al voel 'n mens niks nie.
Emosies
is belangrik. Dit speel 'n opheffende rol in 'n mens se belewing van God.
Maar
lank nie gaan die geestelike reis om emosies nie.
Soms kan 'n mens in tye dat 'n mens van binne dood voel, juis deur die belangrikste fase van die geestelike lewe reis.
Sonder emosies, kan 'n mens juis intens geloofsgroei ervaar.
