'n
Mens kan handevol informasie oor die engel-verskyning aan Josef in Matteus 1:18:25
versamel, maar dan steeds weer net as 'n nuuskierige waarnemer daaroor praat.
Die
verhaal maak dan vir 'n mens "sin." 'n Mens verstaan iets meer van
Jesus se geskiedenis.
Maar
wat beteken die
"geskiedenis" of Jesus? Hoe word die teks deel van 'n moderne
konteks? Om sin in iets te vind hou nie noodwendig in dat dit vir 'n mens
"betekenis" het nie.
Matteus
het reeds in ey eie tyd met dieselfde uitdaging te doen gehad. Hy het van sy
voorgangers gehoor hoe Josef die geboorte van Jesus beleef het en, veral, hoe
Josef besluit het wat die naam van die kindjie moes wees.
Toe
hy veel later die oorspronklike gebeure in sy evangelie oor Jesus beskryf het,
het hy gewonder watter betekenis daardie verhaal vir sy eie tyd gehad het. Hy
skryf sy evangelie 70 jaar nadat Josef sy spesiale ervaring gehad het. Dit was
dus 'n geskiedenis wat mense in sy oupa se tyd sou beleef het. Intussen het die
jare aangestap en in 'n nuwe tyd moes die nuwe geslag wonder hoe die
Josef-verhaal vir hulle op hul geestelike reis lig gee.
Hoe
beantwoord Matteus die vraag van die betekenis van Jesus se verhaal en lewe?
Hy
lê dit vir sy lesers die verborgenheid in die verhaal uit. Die lewe van Jesus
is nie 'n lewe vir homself of 'n lewe om bewonder te word nie. Vir Matteus is
Jesus se verlossende, bevrydende werk belangrik. Hy verbind dit reeds met die
kindheidsverhaal van Jesus. Daarom het
Jesus sy naam "Jesus" gekry en word dit in Matteus 1:21 met
sondevergifnis verbind. Hy is die een deur wie die volk van hul sondes gered
word. Dit is 'n lewe wat mense transformeer.
Maar
Matteus het hierdie verlossingsmotief verbind met 'n diepergaande motief. In
die res van die gedeelte gaan hy nog verder op die saak in. Hy sluit die
Josef-verhaal af met die opmerking in Matteus 1:23 en die aanhaling uit Jesaja
7:14 dat Jesus die naam "Immanuel" kry. Matteus vertaal dan heel
pertinent die letterlike betekenis van die naam Immanuel. Hy maak seker dat sy lesers
weet dit is "God met ons".
Die
verhaal van Jesus is vanaf die eerste hoofstuk 'n Immanuel-verhaal. Die res van
die evangelie staan in die teken van hierdie naam. Van die begin van Jesus se
lewe herken 'n mens die teenwoordigheid van God.
Aan
die einde van sy evangelie, in Matteus 28:10, sal hy dieselfde Immanuel-motief
herhaal. Jesus vertrek met die woorde aan sy disspels dat hulle al sy gebooie
moet onderhou en eindig dan met die opmerking dat hy met hulle sal wees tot aan
die einde van die tyd.
Vir
Matteus staan die hele lewe van Jesus, van begin tot einde, in die teken van
God se teenwoordigheid. Dit is verder ook 'n voortdurende, volhoudende
aanwesigheid.
Matteus
skryf dus 'n evangelie wat kontemplatief oor Jesus dink - mediterend oor God
wat in die midde van gelowiges bly woon.
Matteus
maak duidelik dat Jesus nie maar net 'n interessante figuur uit die verre
verlede is waaroor 'n mens allerhande nuuskierige vrae vra nie. Van die begin
tot die einde beleef gelowiges in Jesus die teenwoordigheid van God, wat nuut
en vry maak.
Jesus
is Immanuel: hy is die een wat die
gemeente op hul geestelike weg vergesel. Hulle is nie alleen nie. Hy bly by
hulle.
Maar
terselfdertyd is Jesus méér as net 'n reisgenoot. Wanneer die reis veel vra, is
hy die een wat alles gee om sy reisgenote te ondersteun en deur die driwwe te
dra.
Matteus
maak die rede hiervoor duidelik: die kindjie is Immanuel. In hom merk 'n mens
die verborge teenwoordigheid van God. Die Immanuel is egter ook die opgestane,
verhoogde Here wat Matteus in sy tyd op so baie maniere ervaar het en wat in die lewe van sy volgelinge radikale hernuwing begin het. Reeds in
die mees geringe herken 'n mens goddelike krag aan die werk. Wie die opgestane Here
wil volg, aldus Matteus, kyk na die nederige, aardse Jesus. Wie die Here se wil
volg, luister na die woorde van Jesus wat hy tydens sy lewe gespreek het.
Matteus
onderskei nie tussen Jesus en sy aardse lewe en Jesus as die verhoogde Here
nie. Hy vertel nie die geskiedenis van Jesus apart van die betekenis van Jesus
as Here nie. Hy teken Jesus as die een deur wie God vanaf die allereerste
oomblik mense se lewens omgekeer en getransformeer het.
