'n Gebed van Augustinus: oorgeluk

N.a.v. Augustinus se gebed in sy Belydenisse (boek 5):

O Here van die waarheid, sê vir my: is ‘n mens vir U mooi en aanvaarbaar omdat hy of sy so vol kennis is?

Nee, God, iemand wat alle dinge weet, maar oor U onkundig is, is ‘n ongelukkige mens.

En gelukkig is iemand wat U ken, terwyl hy ook alle ander dinge ken.

Maar selfs iemand wat vir U en ook alle dinge ken, is nie noodwendig gelukkig nie. Iemand is eerder gelukkig as hy of sy U ken en verheerlik, teenoor U dankbaar is en nie ydel word in sy eie gedagtes nie.

Iemand wat ‘n boom het en nie weet hoe hoog of hoe breed dit is nie, maar nogtans vir U dankbaar is omdat hy of sy die boom kan geniet en gebruik, is beter af as iemand wat elke tak van die boom ken, maar nie die boom geniet nie en nie omgee vir die Een wat die boom geskape het nie.

Iemand wat gelowig is, aan wie die hele wêreld onderdanig is, wat niks het nie maar tog alle dinge besit en geniet is veel beter af as iemand wat al die elemente kan bereken, al die sterre kan tel en die hemele kan meet maar wat U verwaarloos, o Here – U wat alle dinge in getal, gewig en in maat bepaal.