Johannes 3:2: “Nikodemus het in die nag na Jesus gekom” (n a v ‘n gedig van Henry Vaughan; met dank aan Dale Alison).
Die Nag
Was tog my luide, bose dae
eerder rustig en ongejaagd soos in U donker tent –
die vrede-plek waar selde selfs geruis van engel-vlerke of -stem
gehoor word;
dan sou ek in die Hemel die lange jaar
wou bly woon en nooit hier dwaal nie.
Maar waar ek in die son leef, met
alles ‘n gejaag, hier waar almal inmeng en uitmergel,
op hul eentjie, maar ook vir mekaar, deel ek, graag,
elke drassige geflodder.
En by die aarde se dwaal-lig
verdwaal ek meer as wat ek sou kon in die nag.
Daar is in God, sê sommige,
‘n diep, maar duiselingwekkende duisternis; mense hier
dink dit is laat en stowwerig, want hulle
sien nie al te helder nie.
O, vir daardie nag! Wanneer ek in Hom
sal woon, dof en onsigbaar.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.