'n Pa en 'n seun

Ek raak onlangs geïnteresseerd om meer te weet van Ricardo Izecson dos Santos Leite, die Brasiliaanse sokkerspeler, of, beter bekend as Kaka wat lank vir AC Milaan sokker gespeel het en nou gaa aansluit by Real Madrid (vir 59 miljoen pond!). Ons was aan sy voete toe ons die wêreldbeker in Duitsland gereeld gekyk het.

Hy is seker een van die beroemdste mense op die planeet want hy word deur vele mense as die beste sokkerspeler gereken. Hy het in 2007 juis Fifa se toekenning as sokker speler van die jaar ontvang. En, word vertel, nadat hy dit ontvang het, het hy op die vliegtuig geklim, na Sao Paulo in Brasilië teruggevlieg en die beker in sy kerk se hoofkantoor laat uitstal.

Kaka het ‘n eenvoudige lewensstyl. Hy is getroud met sy jeugliefde en hulle het ‘n kindjie. Hy jaag nie vroue nie en geld is blykbaar vir hom nie ‘n obsessie nie. Trouens, hy gee ‘n tiende aan die kerk. En hy bly beskeie: hy wil, sê hy, nie die nommer 5 trui by Real Madrid dra nie, want dit was Zidane s’n en dit word te groot verantwoordelikheid op hom as hy dit nommer gaan dra.




Net so indrukwekkend eenvoudig is speelstyl wat mense liries maak. Niks se fieterjassies en aansittery op die veld nie, bewonder die kenners hom. Hy is daar om sokker te speel en doen dit met oorgawe. Anders as Cristiano Ronaldo probeer hy nie allerhande slim bewegings, truuks en draaitjies nie. Hy speel vinnig, op die man af en met waagmoed. Mense sê daar is niks onnodigs en ekstra in sy spel nie. Maar dit is veral sy intelligente spel wat beïndruk. Die man is duidelik ‘n stuk goue talent.

Maar wat hom veral beroemd maak is sy openlike getuienis oor sy geloof voor skares van toeskouers en televisie-kykers. Hy is ‘n toegewyde Christen wat nie skaam is om openlik op die veld te bid of op sy hemp godsdienstige spreuke te dra nie – soos bv. “Jesus loves you.” Elke keer as hy ‘n doel skop, weet die toeskouers teen die tyd al, beduie hy boontoe as ‘n teken van dankbaarheid aan God. En almal weet ook goed dat op albei sy skoene geskryf is “God is getrou.”

En dit is vir hom duidelik nie net vroom praatjies nie. Hy dink blykbaar nogal diep oor die goed. Toe ‘n bekende joernalis hom vroeër vanjaar vra of sy lewe nie maar vervelig lyk in vergelyking met die vinnige lewensstyl van die ander sokkerspelers nie, het hy geantwoord dat dit nie vir ‘n oomblik vir hom ‘n kwessie is nie. Hy dink eerder hy is die een wat ‘n radikale lewensstyl het. Hy het, sê hy, waardes en sy geloof – en in sokker en in ons wêreld, voeg hy by, is dit ‘n radikale ding!

Die groot omwenteling, vertel Kaka self, het vroeg in sy lewe gekom. Hy het in Oktober 2000 as ‘n agtienjarige seun in ‘n watergeut in ‘n swembad afgegly en teen die bodem vasgeduik. Hy het ‘n rugwerwel gekraak, maar tog ten volle herstel. Hy vertel graag dat die dokters gesê het hy was “gelukkig” om dit te oorleef. Hy self skryf dit toe aan God se ingryping in sy lewe. Sedertdien gee hy ‘n tiende aan die kerk.

Ek wonder tog by myselwers of ‘n mens uit sy gepraat nie ‘n bietjie dieper moet kyk nie. Hy vertel self dat dit sy pa was wat gepraat het van God se genade in sy herstel na die swembad-ongeluk. En as ‘n mens sy lewe nagaan, sien jy die groot teenwoordigheid van sy pa, ‘n ingenieur, in sy lewe. Oral wanneer belangrike dinge met hom gebeur, is sy pa daar om raad te geen en hom by te staan.

Miskien is die grootste gawe wat hy van God ontvang het, ‘n pa wat sy seun liefhet. En hier sien ‘n mens hoe iemand wat in ‘n gesonde, liefdevolle omgewing groot word, ‘n lewe van eenvoud kan voer – selfs al is hy die grootste naam in wêreld sokker.