Die lot van die Koptiese Christendom in Egipte is in die weegskaal. Dit lyk of die voortbestaan van een van die oudste Christelike kerke wesenlik in die weegskaal is as gevolg van die nuwe ontwikkelinge in Egipte waar die val van Mubarak tot 'n nuwe regering van die Isalmitiese broederskap gelei het.
Wat in Egipte gebeur is 'n absolute tragedie: nie net omdat die Koptiese Christendom so oud is nie en daar soveel kosbare heiligdomme in die land is nie. Maar die onverdraagsaamheid en selfs openlike vyandigheid tussen die wêreld se groot godsdienste is nie 'n goeie getuigskrif nie.
Hier is 'n nuus-artikel in vandag se Trouw oor die ontwikkelinge. Sal daar in die komende weke in kerke in Suid-Afrika gebid word vir ons koptiese familie in Egipte? Hou ons die mense wat beangsd moet vlug voor vernietiging en haataanvalle in ons gebede? Skryf ons 'n briefie as kerkraad aan die Egiptiese ambassadeur in Suid-Afrika om hieroor vertoë te rig? Preek ons hieroor? Dink ons na oor godsdienstige onverdraagsaamheid en die skade wat daardeur gedoen word?
Wie hieroor swyg...
Hier is die berig:
'Misschien was het lot van de kopten in het midden van de vorige eeuw al bezegeld, toen de joden uit Egypte werden gejaagd', schrijft Tadros in de Wall Street Journal. 'In de late jaren 40 schreeuwden demonstranten van de Moslim Broederschap, verwijzend naar de sabbat: Vandaag is het zaterdag, maar morgen zal het zondag zijn, oh christenen.'
Daar lijken de demonstranten van toen gelijk in te krijgen. Het leven onder Hosni Moebarak was verre van ideaal, maar de Egyptische dictator was geen islamist. Moebarak was gevoelig voor omkoping en invloed van buitenlandse krachten. Dat geldt niet voor de islamisten die sinds de zogeheten Arabische lente aan de macht zijn.
'De Moslim Broederschap wilde koptische angsten wegnemen met verklaringen in het Engels aan het Amerikaanse publiek, maar de werkelijkheid was anders, zegt Tadros. Dat was afgelopen januari te zien toen in een dorp koptische huizen en winkels werden geplunderd. In plaats van de plunderaars te straffen, eisten de parlementariërs van de Broederschap dat de kopten het dorp verlieten.
'Westerlingen mogen debatteren over hoe gematigd de Egyptische islamisten zijn, maar voor kopten is die discussie lood om oud ijzer. Hun opties zijn beperkt. Kopten zijn weliswaar de grootste christelijke gemeenschap in het Midden-Oosten, ze zijn te klein om invloed te hebben op de koers van het land. Ze leven niet geconcentreerd in een geografisch gebied dat als veilige haven kan dienen. De enige optie is vertrekken.'
Het Westen heeft weinig middelen om te voorkomen dat de christelijke minderheid uit Egypte wordt verdreven. Al zouden de Verenigde Staten enige voorwaarden kunnen stellen aan de 1,5 miljard dollar die Washington jaarlijks overmaakt aan Cairo, vindt Tadros.
'Islamistische pogingen om de tweederangs status van kopten in de nieuwe grondwet te verankeren, moeten worden gestopt. Ook moeten buitenstaanders toezien dat politici van de Moslim Broederschap niet het financiële beheer van de koptische kerk overnemen. En op zijn minst moeten donoren eisen dat aanvallen op kopten worden bestraft.'
Maar dan nog heeft Tadros het gevoel dat het al te laat is. De zondag waar islamistische demonstranten ruim zestig jaar geleden mee dreigden, is gekomen.
Wat in Egipte gebeur is 'n absolute tragedie: nie net omdat die Koptiese Christendom so oud is nie en daar soveel kosbare heiligdomme in die land is nie. Maar die onverdraagsaamheid en selfs openlike vyandigheid tussen die wêreld se groot godsdienste is nie 'n goeie getuigskrif nie.
Hier is 'n nuus-artikel in vandag se Trouw oor die ontwikkelinge. Sal daar in die komende weke in kerke in Suid-Afrika gebid word vir ons koptiese familie in Egipte? Hou ons die mense wat beangsd moet vlug voor vernietiging en haataanvalle in ons gebede? Skryf ons 'n briefie as kerkraad aan die Egiptiese ambassadeur in Suid-Afrika om hieroor vertoë te rig? Preek ons hieroor? Dink ons na oor godsdienstige onverdraagsaamheid en die skade wat daardeur gedoen word?
Wie hieroor swyg...
Hier is die berig:
Ditmaal niet van de Israëlieten, maar van de kopten. Daarmee lijkt
het einde van 2000 jaar christendom in Egypte onvermijdelijk, denkt
Samuel Tadros van het Hudson Institute's Center for Religious Freedom.
'Misschien was het lot van de kopten in het midden van de vorige eeuw al bezegeld, toen de joden uit Egypte werden gejaagd', schrijft Tadros in de Wall Street Journal. 'In de late jaren 40 schreeuwden demonstranten van de Moslim Broederschap, verwijzend naar de sabbat: Vandaag is het zaterdag, maar morgen zal het zondag zijn, oh christenen.'
Daar lijken de demonstranten van toen gelijk in te krijgen. Het leven onder Hosni Moebarak was verre van ideaal, maar de Egyptische dictator was geen islamist. Moebarak was gevoelig voor omkoping en invloed van buitenlandse krachten. Dat geldt niet voor de islamisten die sinds de zogeheten Arabische lente aan de macht zijn.
'De Moslim Broederschap wilde koptische angsten wegnemen met verklaringen in het Engels aan het Amerikaanse publiek, maar de werkelijkheid was anders, zegt Tadros. Dat was afgelopen januari te zien toen in een dorp koptische huizen en winkels werden geplunderd. In plaats van de plunderaars te straffen, eisten de parlementariërs van de Broederschap dat de kopten het dorp verlieten.
'Westerlingen mogen debatteren over hoe gematigd de Egyptische islamisten zijn, maar voor kopten is die discussie lood om oud ijzer. Hun opties zijn beperkt. Kopten zijn weliswaar de grootste christelijke gemeenschap in het Midden-Oosten, ze zijn te klein om invloed te hebben op de koers van het land. Ze leven niet geconcentreerd in een geografisch gebied dat als veilige haven kan dienen. De enige optie is vertrekken.'
Het Westen heeft weinig middelen om te voorkomen dat de christelijke minderheid uit Egypte wordt verdreven. Al zouden de Verenigde Staten enige voorwaarden kunnen stellen aan de 1,5 miljard dollar die Washington jaarlijks overmaakt aan Cairo, vindt Tadros.
'Islamistische pogingen om de tweederangs status van kopten in de nieuwe grondwet te verankeren, moeten worden gestopt. Ook moeten buitenstaanders toezien dat politici van de Moslim Broederschap niet het financiële beheer van de koptische kerk overnemen. En op zijn minst moeten donoren eisen dat aanvallen op kopten worden bestraft.'
Maar dan nog heeft Tadros het gevoel dat het al te laat is. De zondag waar islamistische demonstranten ruim zestig jaar geleden mee dreigden, is gekomen.
