Bernard Levinson skryf 'n artikel oor hoe die Bybel in Nazi Duitsland gelees is en hoe die bekende Ou-Testamentikus, Gerhard von Rad, dapper en man-alleen daarteen gestry het.
Die artikel is te lees by: http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=1850821
Dit is 'n boeiende artikel oor die manier waarop die Fakulteit Teologie by die Universiteit van Jena uit hul pad gegaan het om die ideologie van die Nazi's te bevorder en op watter slinkse wyse enige teenstand van mense soos Von Rad eenvoudig uit die pad geboelie is.
Wat my veral tref in die artikel is die manier waarop Von Rad die Ou Testament geestelik wil lees.
Die van ons, wat bietjie ouer is, het in ons lewens en aan eie bas sulke magsentra en hof-teoloë van naby meegemaak. Ons herken die strategie, die manipulasie, die naakte magslus, die meedoënlose uitskakeling van opposisie, die histerie van naakte vooroordele. Dit is nie lekker leesstof nie.
Laat 'n mens dus nie maklik vingers wys nie. Hierdie dinge kom wêreldwyd en in alle tye voor.
Diep in die lewens van mense, goed vasgeanker, is hierdie magsgreep aanwesig.
Dit kos net bietjie dink om dit te herken.
'n Mens kan jouself troos en vertel hoedat die lig uiteindelik oorwin het en hoedat Von Rad uiteindelik erken en geloof is vir sy dapperheid. En 'n mens kan dankbaar uitwys hoe roemloos die triomfantalistiese Duitse Christene ondergegaan het.
Maar ses miljoen Jode het met hul lewens betaal vir hierdie "Christelike" dwaling van die fatsoenlike, status quo kerk in Duitsland, waarvan 'n groot getal in Greifenwald, net langs die Universiteit van Jena. Dit is in die kamp waar Jode deur universiteitslui gesteriliseer is, sodat hulle tog maar net van die aardbol kan verdwyn. Die gevolge van sulke magsgrepe was skandalig en tragies.
'n Mens lees sulke artikels dus self-impliserend. Ook omdat wat in die kerk gebeur, in 'n mens se eie lewe ook gebeur.
'n Laaste gedagte: in die artikel vertel Levinson, nogal ontstellend, hoe selfs die Belydende Kerk meer op die outonomie van die kerk teenoor die staat gefokus het as op die uitwissing van die Jode. En, as 'n tweede opmerking, oor hoe die Belydende Kerk nie veel gedoen het om die aanval op die Ou Testament teologies te bekamp nie.
Soms kom selfs by die profete net dele van die waarheid helder na vore.
Hier is 'n kort uittreksel uit die artikel:
In 1933, Hitler and his Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei (NSDAP) gained control of the German government.
During its first months in power, the government initiated a series of legal measures to eliminate all forms of influence other than the National Socialist party. Under National Socialism’s umbrella, a rising faction within the church, calling themselves the “German Christians” (Deutsche Christen ), sought administrative control of the various state churches (Landeskirchen ).
The German Christians presented the nation’s resurgence as an awakening of Germany’s Lutheran heritage after the moral corruption and secularization of the Weimar Republic.
They denied the Jewish ancestry of Jesus and erased Hebrew words like “hosanna” and “hallelujah” from church creeds and hymns.
The German Christians also launched virulent attacks against the OT.
In November, 1933, Dr. Reinhold Krause, a German Christian leader in Berlin, demanded that the church make itself more appealing to all National Socialists by ridding itself of everything “Un-German in worship and confession; liberation from the Old Testament with its Jewish morality of profit and its stories of cattle traders and pimps” (Undeutschen im Gottesdienst und im Bekenntnismäßigen; Befreiung vom Alten Testament mit seiner jüdischen Lohnmoral, von diesen Viehhändler- und Zuhältergeschichten ).
Opposition to the German Christian power grab organized itself under the banner of the “Confessing Church” (Bekennende Kirche ).
In the Barmen Declaration of 1934, in which Karl Barth played a major role, the Confessing Church strongly resisted the German Christian adoption of the National Socialist agenda.
Indeed, as Shelley Baranowski notes, “The muted protests of the Evangelical opposition to the persecution of the Jews and other ‘undesirables’ contrasts markedly to its spirited defense of ecclesiastical autonomy.”
However, the Barmen Declaration did not speak to the contested role of the OT in the church. The biblical passages referenced in the Declaration were taken exclusively from the NT. The German Church remained seriously divided throughout the war.
Die artikel is te lees by: http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=1850821
Dit is 'n boeiende artikel oor die manier waarop die Fakulteit Teologie by die Universiteit van Jena uit hul pad gegaan het om die ideologie van die Nazi's te bevorder en op watter slinkse wyse enige teenstand van mense soos Von Rad eenvoudig uit die pad geboelie is.
Wat my veral tref in die artikel is die manier waarop Von Rad die Ou Testament geestelik wil lees.
Die van ons, wat bietjie ouer is, het in ons lewens en aan eie bas sulke magsentra en hof-teoloë van naby meegemaak. Ons herken die strategie, die manipulasie, die naakte magslus, die meedoënlose uitskakeling van opposisie, die histerie van naakte vooroordele. Dit is nie lekker leesstof nie.
Laat 'n mens dus nie maklik vingers wys nie. Hierdie dinge kom wêreldwyd en in alle tye voor.
Diep in die lewens van mense, goed vasgeanker, is hierdie magsgreep aanwesig.
Dit kos net bietjie dink om dit te herken.
'n Mens kan jouself troos en vertel hoedat die lig uiteindelik oorwin het en hoedat Von Rad uiteindelik erken en geloof is vir sy dapperheid. En 'n mens kan dankbaar uitwys hoe roemloos die triomfantalistiese Duitse Christene ondergegaan het.
Maar ses miljoen Jode het met hul lewens betaal vir hierdie "Christelike" dwaling van die fatsoenlike, status quo kerk in Duitsland, waarvan 'n groot getal in Greifenwald, net langs die Universiteit van Jena. Dit is in die kamp waar Jode deur universiteitslui gesteriliseer is, sodat hulle tog maar net van die aardbol kan verdwyn. Die gevolge van sulke magsgrepe was skandalig en tragies.
'n Mens lees sulke artikels dus self-impliserend. Ook omdat wat in die kerk gebeur, in 'n mens se eie lewe ook gebeur.
'n Laaste gedagte: in die artikel vertel Levinson, nogal ontstellend, hoe selfs die Belydende Kerk meer op die outonomie van die kerk teenoor die staat gefokus het as op die uitwissing van die Jode. En, as 'n tweede opmerking, oor hoe die Belydende Kerk nie veel gedoen het om die aanval op die Ou Testament teologies te bekamp nie.
Soms kom selfs by die profete net dele van die waarheid helder na vore.
Hier is 'n kort uittreksel uit die artikel:
In 1933, Hitler and his Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei (NSDAP) gained control of the German government.
During its first months in power, the government initiated a series of legal measures to eliminate all forms of influence other than the National Socialist party. Under National Socialism’s umbrella, a rising faction within the church, calling themselves the “German Christians” (Deutsche Christen ), sought administrative control of the various state churches (Landeskirchen ).
The German Christians presented the nation’s resurgence as an awakening of Germany’s Lutheran heritage after the moral corruption and secularization of the Weimar Republic.
They denied the Jewish ancestry of Jesus and erased Hebrew words like “hosanna” and “hallelujah” from church creeds and hymns.
The German Christians also launched virulent attacks against the OT.
In November, 1933, Dr. Reinhold Krause, a German Christian leader in Berlin, demanded that the church make itself more appealing to all National Socialists by ridding itself of everything “Un-German in worship and confession; liberation from the Old Testament with its Jewish morality of profit and its stories of cattle traders and pimps” (Undeutschen im Gottesdienst und im Bekenntnismäßigen; Befreiung vom Alten Testament mit seiner jüdischen Lohnmoral, von diesen Viehhändler- und Zuhältergeschichten ).
Opposition to the German Christian power grab organized itself under the banner of the “Confessing Church” (Bekennende Kirche ).
In the Barmen Declaration of 1934, in which Karl Barth played a major role, the Confessing Church strongly resisted the German Christian adoption of the National Socialist agenda.
Indeed, as Shelley Baranowski notes, “The muted protests of the Evangelical opposition to the persecution of the Jews and other ‘undesirables’ contrasts markedly to its spirited defense of ecclesiastical autonomy.”
However, the Barmen Declaration did not speak to the contested role of the OT in the church. The biblical passages referenced in the Declaration were taken exclusively from the NT. The German Church remained seriously divided throughout the war.
