Die boelie-probleem is so ernstig weens die langtermyn-gevolge daarvan: kinders wat geboelie word, is meer geneig tot depressiwiteit in hul volwasse jare en boelies se kanse om kriminele te word is vyf keer groter as normale kinders (sien vorige blog).
Hier onder is ‘n brief wat Seuntjie se skool in Dallas na leerlinge se ouers met die begin van die skooljaar uitgestuur het. Ek is beïndruk deur die wyse waarop die skool die kinders prakties inlig hoe om hulle self te handhaaf in só ‘n situasie. Daarvoor gee hulle baie konkrete advies van hul stad se onderwysowerheid aan die ouers deur (sien brief hieronder). Geen wonder dat die skool gewild is en dat mense selfs huise in die omgewing koop sodat hulle kinders daar kan skoolgaan nie!
Uit die brief blyk dat slagoffers van ‘n geboelie nie aan hulle lot oorgelaat kan word asof hulle softies is en asof hulle maar self reg moet kom en self die probleem moet oplos nie. Ouers, kinders en onderwysers word as gemeenskap bewus gemaak en bemagtig om die situasie te hanteer omdat kinders dit nie op hul eie gaan regkry nie. Hier moet ingegryp word omdat soveel op die spel is.
Moenie die probleem onderskat nie!, sê die brief aan die ouers. Moenie jou kind “dapper” grootmaak en daarmee onbedoeld aan ‘n ongelyke situasie uitlewer nie. Jy bewys jou kind daardeur 'n onguns wat selfs die res van sy lewensloop kan bepaal. Die kind kan nie die situasie hanteer nie, al wil hy of sy, want hy of sy is van die begin af aan die verloorkant en sal aan die verloorkant bly.
Daarom word hier ‘n span-poging aangewend: Kinders, onderwysers en ouers span saam om ‘n omgewing te skep waar afknouers geen grasie kry nie. Dit skep ‘n kultuur van omgee, van ondersteuning, van menslikheid en van onverdraagsaamheid teenoor afknouery.
Hierdie brief aan die ouers van Seuntjie se skool verwys na ‘n skakel wat hoogs interessante leesstof is en wat die moeite werd is om te lees (sien uittreksels hier onder). Die inligtingstuk wys uit dat 1 uit elke 4 seuns en 1 uit elke 8 dogters boelies of bullebakke is! Dit bevat ook raad aan ouers om vas te stel wanneer hul kind geboelie word, want die meeste slagoffers sê sowaar niks van hul ervaring vir hul ouers nie! En nog belangriker, 'n mens word gehelp om eerlik te kyk na jou kind as hy ander kinders boelie en raad gegee om hom of haar dan te help.
Die navorsing wat vir jou vertel watter oplossings wel die skoolboelies in hul spore gaan stuit en wat nie gaan werk nie, laat ‘n mens besef hoeveel werk daar nog in ons skole gedoen moet word. Dit sal goed wees as ouers wat bekommerd is oor ‘n geboelie, hierdie materiaal aan hul skoolhoof of beheerliggaam deurgee.
Maar dit is lank nie meer die taak van ouers en skole nie. Die kerk behoort hierdie tema aan te spreek. Dit is 'n wydverspreide sosiale probleem. Ons het sulke stoer-sondes wat dikwels in preke aangespreek word, soos drank en seks. En intussen groei die wilde lote van 'n wydverspreide sosiale probleem onder ons neuse en ons sien hulle nie raak nie. Predikante kan dus met vrug so bietjie hieroor werk en behoort ten minste 'n paar keer per jaar hieroor pastoraal te gesels.
Jeug-spiritualiteit sal byvoorbeeld aandag gee om kinders te help om hulle self te beskerm teen afbrekende gedrag, sal boelies help om hul ware self raak te sien en sal ouers bystaan om vir hul kinders se toekoms sensitief te wees ook op hierdie vlak. Preke oor 'n boelie, skool-byeenkomste oor wedersydse respek en menslikheid en geselsie met jongmense oor hul verhouding teenoor die weerloses en die geringes kan baie help om 'n gemeenskap te verryk en volwasse te maak.
Ek kan onthou dat ek oor hierdie probleem begin skryf het nadat ek ‘n interessante en ontnugterende artikel in die New York Times oor die tema gelees het. Vir die eerste keer het ek toe besef dat die boelie ten alle koste terapie moet ontvang omdat sy of haar toekoms op ‘n tragedie afspeel. ‘n Afknouer-kind word 'n volwassene met afknouende, afbrekende neiging en word uiteindelik iemand wat nie eers die wet sal ontsien om ander by te kom nie. So iemand loop 'n paadjie tronk toe.
Buig daardie krom boompie dus liewer van vroeg af reg. En doen dit ook van die kerk se kant af.
En ek besef ook nou dat kinders wat nie opstaan teen ‘n geboelie nie en wat nie deur hulle onderwysers/ouers gehelp word om dit te doen nie, ‘n slagoffer-sindroom ontwikkel wat nadelig is vir hulle toekoms. So 'n kind word 'n passiewe mens wat deur ander uitgebuit word en ook op ander vlakke onreg verdra. Ons durf nie ons kinders met 'n slagoffer-sindroom laat groot word nie. Ons het in ons land heeltemal te veel slagoffers wat nie gebore in staat is om hulle verantwoordelikheid na te kom en hulle voet neer te sit wanneer dit saak maak nie.
Ek het met hierdie probleem gekonnekteer omdat ons samelewing deurspek is met ‘n geboeliery. ‘n Mens kry dit lank nie net in skole nie. ‘n Mens kry dit in overte vorm in ‘n werk waar iemand ‘n gesagsposisie misbruik om mense onder hom of haar herhaaldelik en aggressief te benadeel. In so ‘n ongelyke verhouding word ‘n onbeskermde mens uitgelewer aan die destruktiewe optrede van ‘n ander wat mag het.
‘n Mens kry dit op ‘n meer bedekte, koverte manier in die kerk, die preekstoel, in teologiese werke, in akademiese byeenkomste, in skryfwerk in resensies, in die koerante waar nuus gemanipuleer word om mense te benadeel, op die rugbyveld, by skeidsregters, aan universiteite, in koshuise en in baie ander plekke waar mense herhaaldelik geteiken word en geboelie word.
Net ‘n deel van 'n geboelie is lyflik. ‘n Geboelie kan in sommige dele van ons samelewing hoogs gesofistikeerd wees: dit kan gedoen word deur iemand met ‘n skerp tong wat weet om die ander een met mindere praatkrag met woorde te looi en te ontsenu. Dit kan gedoen word op ‘n partytjie waar die skaam, ingetoë mens herhaaldelik belaglike gemaak of dom uitgebeeld word. En so sou ‘n mens baie voorbeeld kon opnoem.
Ek wil nie eers dink aan al die baie goed weggesteekte, vroom vorme van boelie waar mense deur 'n hegemonie van bemagtigdes ander benadeel nie - dikwels sonder dat hulle agterkom watter boelies hulle in werklikheid is nie.
Om te boelie, besef ek weer, is ‘n teken van hoe gewelddadig ons is, so op ons mooi beskaafde, selfs vroom manier. En dit, weer, het my laat dink aan die Bergrede waar Jesus geboelie van ander ook op 'n geestelike vlak aanvat. Ek vestaan al meer die Wysheid dat ‘n mens met jou vuishoue wys hoe innerlik dood jy is aan menslikheid en met jou Raka-tong ‘n lewe kan verwoes.
Miskien is dit die moeite werd om oor die saak te begin werk deur hieroor ‘n boekie te skryf as skool-materiaal! Ons het hier te doen met 'n saak wat al hoe meer homself opdring aan ons aandag as 'n belangrike asosiale gedragsverskynsel.
Maar hier is die brief:
Dear Parents/Guardians:
Our guidance lesson this week is titled “How to Handle Bullies.” Students learned the definition of bullying, different ways to bully and how to stand up to bullies.
The district definition for bullying as found in the “Student Code of Conduct” is the following: Bullying is when a stronger, more powerful person hurts or frightens a smaller or weaker person deliberately (on purpose) and repeatedly (again and again).
The following is a chart illustrating the differences between rough play, real fighting and bullying.
ROUGH PLAY
Usually friends;
Often repeated (same players);
Balance of power
No intent to harm
Affect is friendly; positive, mutual
REAL FIGHTING
Usually not friends; Typically not repeated
Power relatively equal
Intentional harm-doing
Affect is negative;
agressive, tense, hostile effect
BULLYING
Typically not friends; generally repeated;
Unequal power
Intentional harm-doing
Affect negative; aggressive;and differs for victim and aggressor. Bully---calm;
victim---scared, nervous
Bullies bully in four different ways: Physical (hitting, pushing, tripping); Social (gossip, rumors); Verbal (teasing, name calling); Scaring (saying they will beat you up).
Students learned 5 ways to deal with bullying.
• Stand tall—be confident—tell them to leave you alone.
• Ignore them—walk away—avoid
• Stay with other kids
• Always tell an adult
Children do and will continue to have conflicts in their life as they learn to get along with their friends, peers, and family members. Conflict is normal and resolvable. Bullying is destructive and hurtful to children.
The best solution for a bully is to give your child the tools and strength to withstand it, avoid it, or know when and how to get help. During a family night role play different bullying situations and have your children act them out using one of the above strategies for dealing with bullies. Practice, practice, practice is the key to building self-confidence if your child comes face to face with bully. Remember bullying is an imbalance of power—when we give children the skills and give them opportunities to practice them in a safe environment we empower tem to stand up to bullies.
If you would like additional information on bullying there is a power point presentation on my web site. Please don’t hesitate to call me if I can be of any service to you or your child in the future-214-496-7812.
Sharon Danchak
Town Center Counselor
Hier is die skakel na ‘n baie insiggewende stuk inligting:
http://www.coppellisd.com/15292081965951200/lib/15292081965951200/Microsoft_PowerPoint_-_Bullying-Counselor_TC_web_page.pdf
Hier is ‘n paar uittreksels, maar dit is die moeite werd om die hele aanbieding te lees:
WAYS TO STAY BULLY FREE
1. Avoid bullies
2. Act and look confident
--stand tall
--don’t act afraid
--say “Stop it”; “Leave me alone!”; “So”; in an assertive voice, not in angry or whiney voice
3. Stay calm
4. Use humor—diffuses mean comments—if can laugh at self helps you to not take everything so seriously
5. Imagine the words of the teaser bouncing off of you
6. Respond with a compliment—”Thanks for noticing,” “Thanks for the advice, I’ll consider it.” And walk away.
7. Use positive self talk “I won’t cry or act scared; I will look confident.”
8. Travel in a group
9. Get help from an adult
10 Be observant—if someone is being bullied—stand up for them and tell an adult
11. If you’re in danger, RUN!
12. PRACTICE, PRACTICE, PRACTICE
En, laastens, as 'n nagedagte net om die omvang van die saak te illustreer: ek wonder hoeveel mense sal diep begin nadink as hulle onderstaande vrae moet beantwoord en in plaas van “vriend” woorde soos “my man”, “my vrou”, “my kind” begin invul:
Friend or Bully?
1. Have I been mistreated by my “friend” at different times and in a variety of situations?
2. Is there give-and-take in our friendship?
3. Is my “friend” sensitive to my feelings and willing to try to work out problems?
4. Have I ever been treated cruelly either physically or psychologically by my “friend?”
5. Does my “friend” change and treat me badly when other kids are around?
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.